пацмо́кваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацмо́кваю | 
			пацмо́кваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́кваеш | 
			пацмо́кваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацмо́квае | 
			пацмо́кваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацмо́кваў | 
			пацмо́квалі | 
		
		
			| ж. | 
			пацмо́квала | 
		
		
			| н. | 
			пацмо́квала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́квай | 
			пацмо́квайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			пацмо́кваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
пацмы́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацмы́гаю | 
			пацмы́гаем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацмы́гаеш | 
			пацмы́гаеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацмы́гае | 
			пацмы́гаюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацмы́гаў | 
			пацмы́галі | 
		
		
			| ж. | 
			пацмы́гала | 
		
		
			| н. | 
			пацмы́гала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацмы́гай | 
			пацмы́гайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацмы́гаўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
па́цнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			па́цну | 
			па́цнем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			па́цнеш | 
			па́цнеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			па́цне | 
			па́цнуць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			па́цнуў | 
			па́цнулі | 
		
		
			| ж. | 
			па́цнула | 
		
		
			| н. | 
			па́цнула | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			па́цні | 
			па́цніце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			па́цнуўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацо́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацо́каю | 
			пацо́каем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́каеш | 
			пацо́каеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацо́кае | 
			пацо́каюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацо́каў | 
			пацо́калі | 
		
		
			| ж. | 
			пацо́кала | 
		
		
			| н. | 
			пацо́кала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́кай | 
			пацо́кайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацо́каўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
пацо́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацо́кванне | 
			
		
			| Р. | 
			пацо́квання | 
			
		
			| Д. | 
			пацо́кванню | 
			
		
			| В. | 
			пацо́кванне | 
			
		
			| Т. | 
			пацо́кваннем | 
			
		
			| М. | 
			пацо́кванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацо́кваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацо́кваю | 
			пацо́кваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́кваеш | 
			пацо́кваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацо́квае | 
			пацо́кваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацо́кваў | 
			пацо́квалі | 
		
		
			| ж. | 
			пацо́квала | 
		
		
			| н. | 
			пацо́квала | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			пацо́кваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsbm1984.
пацо́паць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацо́паю | 
			пацо́паем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́паеш | 
			пацо́паеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацо́пае | 
			пацо́паюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацо́паў | 
			пацо́палі | 
		
		
			| ж. | 
			пацо́пала | 
		
		
			| н. | 
			пацо́пала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́пай | 
			пацо́пайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацо́паўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацо́пваць
‘хвастаць, сцябаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацо́пваю | 
			пацо́пваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́пваеш | 
			пацо́пваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацо́пвае | 
			пацо́пваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацо́пваў | 
			пацо́пвалі | 
		
		
			| ж. | 
			пацо́пвала | 
		
		
			| н. | 
			пацо́пвала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацо́пвай | 
			пацо́пвайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			пацо́пваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацу́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацу́гаю | 
			пацу́гаем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацу́гаеш | 
			пацу́гаеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацу́гае | 
			пацу́гаюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацу́гаў | 
			пацу́галі | 
		
		
			| ж. | 
			пацу́гала | 
		
		
			| н. | 
			пацу́гала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацу́гай | 
			пацу́гайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацу́гаўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Пацу́і
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Пацу́і | 
			
		
			| Р. | 
			Пацу́яў | 
			
		
			| Д. | 
			Пацу́ям | 
			
		
			| В. | 
			Пацу́і | 
			
		
			| Т. | 
			Пацу́ямі | 
			
		
			| М. | 
			Пацу́ях |