пацкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			пацкава́ны | 
					пацкава́ная | 
					пацкава́нае | 
					пацкава́ныя | 
					
		
			| Р. | 
			пацкава́нага | 
					пацкава́най пацкава́нае | 
					пацкава́нага | 
					пацкава́ных | 
					
		
			| Д. | 
			пацкава́наму | 
					пацкава́най | 
					пацкава́наму | 
					пацкава́ным | 
					
		
			| В. | 
			пацкава́ны (неадуш.) пацкава́нага (адуш.) | 
					пацкава́ную | 
					пацкава́нае | 
					пацкава́ныя (неадуш.) пацкава́ных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			пацкава́ным | 
					пацкава́най пацкава́наю | 
					пацкава́ным | 
					пацкава́нымі | 
					
		
			| М. | 
			пацкава́ным | 
					пацкава́най | 
					пацкава́ным | 
					пацкава́ных | 
					
		
 
	Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацкую́ | 
			пацкуё́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацкуе́ш | 
			пацкуяце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацкуе́ | 
			пацкую́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацкава́ў | 
			пацкава́лі | 
		
		
			| ж. | 
			пацкава́ла | 
		
		
			| н. | 
			пацкава́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацку́й | 
			пацку́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацкава́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Па́цкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Па́цкавічы | 
			
		
			| Р. | 
			Па́цкавіч Па́цкавічаў | 
			
		
			| Д. | 
			Па́цкавічам | 
			
		
			| В. | 
			Па́цкавічы | 
			
		
			| Т. | 
			Па́цкавічамі | 
			
		
			| М. | 
			Па́цкавічах | 
			
		
 
	
пацкані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацкані́на | 
			
		
			| Р. | 
			пацкані́ны | 
			
		
			| Д. | 
			пацкані́не | 
			
		
			| В. | 
			пацкані́ну | 
			
		
			| Т. | 
			пацкані́най пацкані́наю | 
			
		
			| М. | 
			пацкані́не | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
Пацкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Пацкі́ | 
			
		
			| Р. | 
			Пацко́ў | 
			
		
			| Д. | 
			Пацка́м | 
			
		
			| В. | 
			Пацкі́ | 
			
		
			| Т. | 
			Пацка́мі | 
			
		
			| М. | 
			Пацка́х | 
			
		
 
	
пацма́каць
‘папрыцмокваць губамі, языком і пад., выказваючы захапленне або расчараванне’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацма́каю | 
			пацма́каем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацма́каеш | 
			пацма́каеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацма́кае | 
			пацма́каюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацма́каў | 
			пацма́калі | 
		
		
			| ж. | 
			пацма́кала | 
		
		
			| н. | 
			пацма́кала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацма́кай | 
			пацма́кайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацма́каўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
пацмо́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацмо́каюся | 
			пацмо́каемся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́каешся | 
			пацмо́каецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацмо́каецца | 
			пацмо́каюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацмо́каўся | 
			пацмо́каліся | 
		
		
			| ж. | 
			пацмо́калася | 
		
		
			| н. | 
			пацмо́калася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́кайся | 
			пацмо́кайцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацмо́каўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012.
пацмо́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			пацмо́каю | 
			пацмо́каем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́каеш | 
			пацмо́каеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			пацмо́кае | 
			пацмо́каюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			пацмо́каў | 
			пацмо́калі | 
		
		
			| ж. | 
			пацмо́кала | 
		
		
			| н. | 
			пацмо́кала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			пацмо́кай | 
			пацмо́кайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			пацмо́каўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
пацмо́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			пацмо́кванне | 
			
		
			| Р. | 
			пацмо́квання | 
			
		
			| Д. | 
			пацмо́кванню | 
			
		
			| В. | 
			пацмо́кванне | 
			
		
			| Т. | 
			пацмо́кваннем | 
			
		
			| М. | 
			пацмо́кванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.