Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

паці́хеньку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паці́хеньку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

паці́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паці́хнем
2-я ас. - паці́хнеце
3-я ас. паці́хне паці́хнуць
Прошлы час
м. паці́х паці́хлі
ж. паці́хла
н. паці́хла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паці́ху

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паці́ху - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паціху́сеньку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паціху́сеньку - -

Крыніцы: piskunou2012.

паціху́тку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паціху́тку - -

Крыніцы: piskunou2012.

Пацічо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пацічо́ва
Р. Пацічо́ва
Д. Пацічо́ву
В. Пацічо́ва
Т. Пацічо́вам
М. Пацічо́ве

паці́шаць

‘стаць ціхім, цішэйшым’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паці́шае паці́шаюць
Прошлы час
м. паці́шаў паці́шалі
ж. паці́шала
н. паці́шала
Дзеепрыслоўе
прош. час паці́шаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пацішэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацішэ́лы пацішэ́лая пацішэ́лае пацішэ́лыя
Р. пацішэ́лага пацішэ́лай
пацішэ́лае
пацішэ́лага пацішэ́лых
Д. пацішэ́ламу пацішэ́лай пацішэ́ламу пацішэ́лым
В. пацішэ́лы (неадуш.)
пацішэ́лага (адуш.)
пацішэ́лую пацішэ́лае пацішэ́лыя (неадуш.)
пацішэ́лых (адуш.)
Т. пацішэ́лым пацішэ́лай
пацішэ́лаю
пацішэ́лым пацішэ́лымі
М. пацішэ́лым пацішэ́лай пацішэ́лым пацішэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

пацішэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацішэ́ю пацішэ́ем
2-я ас. пацішэ́еш пацішэ́еце
3-я ас. пацішэ́е пацішэ́юць
Прошлы час
м. пацішэ́ў пацішэ́лі
ж. пацішэ́ла
н. пацішэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пацішэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Па́цкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Па́цкава
Р. Па́цкава
Д. Па́цкаву
В. Па́цкава
Т. Па́цкавам
М. Па́цкаве