Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

індэтэрміні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індэтэрміні́ст індэтэрміні́сты
Р. індэтэрміні́ста індэтэрміні́стаў
Д. індэтэрміні́сту індэтэрміні́стам
В. індэтэрміні́ста індэтэрміні́стаў
Т. індэтэрміні́стам індэтэрміні́стамі
М. індэтэрміні́сце індэтэрміні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

індэтэрміністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індэтэрміністы́чны індэтэрміністы́чная індэтэрміністы́чнае індэтэрміністы́чныя
Р. індэтэрміністы́чнага індэтэрміністы́чнай
індэтэрміністы́чнае		 індэтэрміністы́чнага індэтэрміністы́чных
Д. індэтэрміністы́чнаму індэтэрміністы́чнай індэтэрміністы́чнаму індэтэрміністы́чным
В. індэтэрміністы́чны (неадуш.)
індэтэрміністы́чнага (адуш.)		 індэтэрміністы́чную індэтэрміністы́чнае індэтэрміністы́чныя (неадуш.)
індэтэрміністы́чных (адуш.)
Т. індэтэрміністы́чным індэтэрміністы́чнай
індэтэрміністы́чнаю		 індэтэрміністы́чным індэтэрміністы́чнымі
М. індэтэрміністы́чным індэтэрміністы́чнай індэтэрміністы́чным індэтэрміністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індэтэрміні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індэтэрміні́сцкі індэтэрміні́сцкая індэтэрміні́сцкае індэтэрміні́сцкія
Р. індэтэрміні́сцкага індэтэрміні́сцкай
індэтэрміні́сцкае		 індэтэрміні́сцкага індэтэрміні́сцкіх
Д. індэтэрміні́сцкаму індэтэрміні́сцкай індэтэрміні́сцкаму індэтэрміні́сцкім
В. індэтэрміні́сцкі (неадуш.)
індэтэрміні́сцкага (адуш.)		 індэтэрміні́сцкую індэтэрміні́сцкае індэтэрміні́сцкія (неадуш.)
індэтэрміні́сцкіх (адуш.)
Т. індэтэрміні́сцкім індэтэрміні́сцкай
індэтэрміні́сцкаю		 індэтэрміні́сцкім індэтэрміні́сцкімі
М. індэтэрміні́сцкім індэтэрміні́сцкай індэтэрміні́сцкім індэтэрміні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.