шчоткатрыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчоткатрыма́льнік |
шчоткатрыма́льнікі |
Р. |
шчоткатрыма́льніка |
шчоткатрыма́льнікаў |
Д. |
шчоткатрыма́льніку |
шчоткатрыма́льнікам |
В. |
шчоткатрыма́льнік |
шчоткатрыма́льнікі |
Т. |
шчоткатрыма́льнікам |
шчоткатрыма́льнікамі |
М. |
шчоткатрыма́льніку |
шчоткатрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шчоткахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчоткахво́ст |
шчоткахво́сты |
Р. |
шчоткахво́ста |
шчоткахво́стаў |
Д. |
шчоткахво́сту |
шчоткахво́стам |
В. |
шчоткахво́ста |
шчоткахво́стаў |
Т. |
шчоткахво́стам |
шчоткахво́стамі |
М. |
шчоткахво́сце |
шчоткахво́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шчо́ткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шчо́ткі |
Р. |
Шчо́так Шчо́ткаў |
Д. |
Шчо́ткам |
В. |
Шчо́ткі |
Т. |
Шчо́ткамі |
М. |
Шчо́тках |
Шчо́тнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шчо́тнікі |
Р. |
Шчо́тнікаў |
Д. |
Шчо́тнікам |
В. |
Шчо́тнікі |
Т. |
Шчо́тнікамі |
М. |
Шчо́тніках |
шчо́ўк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шчо́ўк |
Р. |
шчо́ўку |
Д. |
шчо́ўку |
В. |
шчо́ўк |
Т. |
шчо́ўкам |
М. |
шчо́ўку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчо́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчо́ўканне |
шчо́ўканні |
Р. |
шчо́ўкання |
шчо́ўканняў |
Д. |
шчо́ўканню |
шчо́ўканням |
В. |
шчо́ўканне |
шчо́ўканні |
Т. |
шчо́ўканнем |
шчо́ўканнямі |
М. |
шчо́ўканні |
шчо́ўканнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчо́ўкаць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шчо́ўкаю |
шчо́ўкаем |
2-я ас. |
шчо́ўкаеш |
шчо́ўкаеце |
3-я ас. |
шчо́ўкае |
шчо́ўкаюць |
Прошлы час |
м. |
шчо́ўкаў |
шчо́ўкалі |
ж. |
шчо́ўкала |
н. |
шчо́ўкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шчо́ўкай |
шчо́ўкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шчо́ўкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчо́ўкнуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шчо́ўкну |
шчо́ўкнем |
2-я ас. |
шчо́ўкнеш |
шчо́ўкнеце |
3-я ас. |
шчо́ўкне |
шчо́ўкнуць |
Прошлы час |
м. |
шчо́ўкнуў |
шчо́ўкнулі |
ж. |
шчо́ўкнула |
н. |
шчо́ўкнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
шчо́ўкні |
шчо́ўкніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шчо́ўкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шчо́ўна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шчо́ўна |
Р. |
Шчо́ўна |
Д. |
Шчо́ўну |
В. |
Шчо́ўна |
Т. |
Шчо́ўнам |
М. |
Шчо́ўне |