шчо́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шчо́ўканне | шчо́ўканні | |
шчо́ўкання | шчо́ўканняў | |
шчо́ўканню | шчо́ўканням | |
шчо́ўканне | шчо́ўканні | |
шчо́ўканнем | шчо́ўканнямі | |
шчо́ўканні | шчо́ўканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)