Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
бвйклмнпрўф

зенкава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зянку́ецца зянку́юцца
Прошлы час
м. зенкава́ўся зенкава́ліся
ж. зенкава́лася
н. зенкава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час зянку́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

зенкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зянку́ю зянку́ем
2-я ас. зянку́еш зянку́еце
3-я ас. зянку́е зянку́юць
Прошлы час
м. зенкава́ў зенкава́лі
ж. зенкава́ла
н. зенкава́ла
Загадны лад
2-я ас. зянку́й зянку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зянку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зе́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зе́нкер зе́нкеры
Р. зе́нкера зе́нкераў
Д. зе́нкеру зе́нкерам
В. зе́нкер зе́нкеры
Т. зе́нкерам зе́нкерамі
М. зе́нкеры зе́нкерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зенкерава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зенкерава́нне
Р. зенкерава́ння
Д. зенкерава́нню
В. зенкерава́нне
Т. зенкерава́ннем
М. зенкерава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зенкерава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зенкеру́ю зенкеру́ем
2-я ас. зенкеру́еш зенкеру́еце
3-я ас. зенкеру́е зенкеру́юць
Прошлы час
м. зенкерава́ў зенкерава́лі
ж. зенкерава́ла
н. зенкерава́ла
Загадны лад
2-я ас. зенкеру́й зенкеру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зенкеру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Зе́нчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зе́нчыкі
Р. Зе́нчыкаў
Д. Зе́нчыкам
В. Зе́нчыкі
Т. Зе́нчыкамі
М. Зе́нчыках

Зе́нькавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зе́нькавічы
Р. Зе́нькавіч
Зе́нькавічаў
Д. Зе́нькавічам
В. Зе́нькавічы
Т. Зе́нькавічамі
М. Зе́нькавічах

Зе́нькаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зе́нькаўцы
Р. Зе́нькаўцаў
Д. Зе́нькаўцам
В. Зе́нькаўцы
Т. Зе́нькаўцамі
М. Зе́нькаўцах

Зенюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зенюкі́
Р. Зенюко́ў
Д. Зенюка́м
В. Зенюкі́
Т. Зенюка́мі
М. Зенюка́х

Зеняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зеняві́чы
Р. Зеняві́ч
Зеняві́чаў
Д. Зеняві́чам
В. Зеняві́чы
Т. Зеняві́чамі
М. Зеняві́чах