зенкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зянку́ю зянку́ем
2-я ас. зянку́еш зянку́еце
3-я ас. зянку́е зянку́юць
Прошлы час
м. зенкава́ў зенкава́лі
ж. зенкава́ла
н. зенкава́ла
Загадны лад
2-я ас. зянку́й зянку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зянку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)