акаркаве́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акаркаве́нне |
Р. |
акаркаве́ння |
Д. |
акаркаве́нню |
В. |
акаркаве́нне |
Т. |
акаркаве́ннем |
М. |
акаркаве́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаркаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
акаркаве́е |
акаркаве́юць |
Прошлы час |
м. |
акаркаве́ў |
акаркаве́лі |
ж. |
акаркаве́ла |
н. |
акаркаве́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
акаро́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акаро́з |
акаро́зы |
Р. |
акаро́зу |
акаро́заў |
Д. |
акаро́зу |
акаро́зам |
В. |
акаро́з |
акаро́зы |
Т. |
акаро́зам |
акаро́замі |
М. |
акаро́зе |
акаро́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Акартэ́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Акартэ́лі |
Р. |
Акартэ́ляў |
Д. |
Акартэ́лям |
В. |
Акартэ́лі |
Т. |
Акартэ́лямі |
М. |
Акартэ́лях |
акарчане́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акарчане́ю |
акарчане́ем |
2-я ас. |
акарчане́еш |
акарчане́еце |
3-я ас. |
акарчане́е |
акарчане́юць |
Прошлы час |
м. |
акарчане́ў |
акарчане́лі |
ж. |
акарчане́ла |
н. |
акарчане́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акарчане́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
акарчо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акарчо́ўванне |
Р. |
акарчо́ўвання |
Д. |
акарчо́ўванню |
В. |
акарчо́ўванне |
Т. |
акарчо́ўваннем |
М. |
акарчо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
акары́да
‘клешч’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акары́да |
акары́ды |
Р. |
акары́ды |
акары́д |
Д. |
акары́дзе |
акары́дам |
В. |
акары́ду |
акары́д |
Т. |
акары́дай акары́даю |
акары́дамі |
М. |
акары́дзе |
акары́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.