Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

пахуліга́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пахуліга́ню пахуліга́нім
2-я ас. пахуліга́ніш пахуліга́ніце
3-я ас. пахуліга́ніць пахуліга́няць
Прошлы час
м. пахуліга́ніў пахуліга́нілі
ж. пахуліга́ніла
н. пахуліга́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час пахуліга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паху́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
паху́ча - -

паху́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. паху́часць
Р. паху́часці
Д. паху́часці
В. паху́часць
Т. паху́часцю
М. паху́часці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паху́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паху́чы паху́чая паху́чае паху́чыя
Р. паху́чага паху́чай
паху́чае
паху́чага паху́чых
Д. паху́чаму паху́чай паху́чаму паху́чым
В. паху́чы (неадуш.)
паху́чага (адуш.)
паху́чую паху́чае паху́чыя (неадуш.)
паху́чых (адуш.)
Т. паху́чым паху́чай
паху́чаю
паху́чым паху́чымі
М. паху́чым паху́чай паху́чым паху́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паху́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паху́чы паху́чая паху́чае паху́чыя
Р. паху́чага паху́чай
паху́чае
паху́чага паху́чых
Д. паху́чаму паху́чай паху́чаму паху́чым
В. паху́чы (неадуш.)
паху́чага (адуш.)
паху́чую паху́чае паху́чыя (неадуш.)
паху́чых (адуш.)
Т. паху́чым паху́чай
паху́чаю
паху́чым паху́чымі
М. паху́чым паху́чай паху́чым паху́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

па́ц

‘пацук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́ц па́цы
Р. па́ца па́цаў
Д. па́цу па́цам
В. па́ца па́цаў
Т. па́цам па́цамі
М. па́цы па́цах

Крыніцы: piskunou2012.

па́ц

‘удар па шчацэ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́ц па́цы
Р. па́цу па́цаў
Д. па́цу па́цам
В. па́ц па́цы
Т. па́цам па́цамі
М. па́цы па́цах

Крыніцы: piskunou2012.

па́ц

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Па́цава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Па́цава
Р. Па́цава
Д. Па́цаву
В. Па́цава
Т. Па́цавам
М. Па́цаве

пацаві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацаві́цкі пацаві́цкая пацаві́цкае пацаві́цкія
Р. пацаві́цкага пацаві́цкай
пацаві́цкае
пацаві́цкага пацаві́цкіх
Д. пацаві́цкаму пацаві́цкай пацаві́цкаму пацаві́цкім
В. пацаві́цкі (неадуш.)
пацаві́цкага (адуш.)
пацаві́цкую пацаві́цкае пацаві́цкія (неадуш.)
пацаві́цкіх (адуш.)
Т. пацаві́цкім пацаві́цкай
пацаві́цкаю
пацаві́цкім пацаві́цкімі
М. пацаві́цкім пацаві́цкай пацаві́цкім пацаві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.