гарла́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарла́сты |
гарла́стая |
гарла́стае |
гарла́стыя |
| Р. |
гарла́стага |
гарла́стай гарла́стае |
гарла́стага |
гарла́стых |
| Д. |
гарла́стаму |
гарла́стай |
гарла́стаму |
гарла́стым |
| В. |
гарла́сты (неадуш.) гарла́стага (адуш.) |
гарла́стую |
гарла́стае |
гарла́стыя (неадуш.) гарла́стых (адуш.) |
| Т. |
гарла́стым |
гарла́стай гарла́стаю |
гарла́стым |
гарла́стымі |
| М. |
гарла́стым |
гарла́стай |
гарла́стым |
гарла́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарлахва́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарлахва́т |
гарлахва́ты |
| Р. |
гарлахва́та |
гарлахва́таў |
| Д. |
гарлахва́ту |
гарлахва́там |
| В. |
гарлахва́та |
гарлахва́таў |
| Т. |
гарлахва́там |
гарлахва́тамі |
| М. |
гарлахва́це |
гарлахва́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарлахва́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гарлахва́цтва |
| Р. |
гарлахва́цтва |
| Д. |
гарлахва́цтву |
| В. |
гарлахва́цтва |
| Т. |
гарлахва́цтвам |
| М. |
гарлахва́цтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарла́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гарла́юся |
гарла́емся |
| 2-я ас. |
гарла́ешся |
гарла́ецеся |
| 3-я ас. |
гарла́ецца |
гарла́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
гарла́ўся |
гарла́ліся |
| ж. |
гарла́лася |
| н. |
гарла́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гарла́йся |
гарла́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гарла́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарла́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гарла́ю |
гарла́ем |
| 2-я ас. |
гарла́еш |
гарла́еце |
| 3-я ас. |
гарла́е |
гарла́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гарла́ў |
гарла́лі |
| ж. |
гарла́ла |
| н. |
гарла́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гарла́й |
гарла́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гарла́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гарла́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарла́ч |
гарлачы́ |
| Р. |
гарлача́ |
гарлачо́ў |
| Д. |
гарлачу́ |
гарлача́м |
| В. |
гарла́ч |
гарлачы́ |
| Т. |
гарлачо́м |
гарлача́мі |
| М. |
гарлачы́ |
гарлача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарла́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарла́чны |
гарла́чная |
гарла́чнае |
гарла́чныя |
| Р. |
гарла́чнага |
гарла́чнай гарла́чнае |
гарла́чнага |
гарла́чных |
| Д. |
гарла́чнаму |
гарла́чнай |
гарла́чнаму |
гарла́чным |
| В. |
гарла́чны (неадуш.) гарла́чнага (адуш.) |
гарла́чную |
гарла́чнае |
гарла́чныя (неадуш.) гарла́чных (адуш.) |
| Т. |
гарла́чным |
гарла́чнай гарла́чнаю |
гарла́чным |
гарла́чнымі |
| М. |
гарла́чным |
гарла́чнай |
гарла́чным |
гарла́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гарлачо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гарлачо́ўка |
| Р. |
гарлачо́ўкі |
| Д. |
гарлачо́ўцы |
| В. |
гарлачо́ўку |
| Т. |
гарлачо́ўкай гарлачо́ўкаю |
| М. |
гарлачо́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарла́чык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарла́чык |
гарла́чыкі |
| Р. |
гарла́чыка |
гарла́чыкаў |
| Д. |
гарла́чыку |
гарла́чыкам |
| В. |
гарла́чык |
гарла́чыкі |
| Т. |
гарла́чыкам |
гарла́чыкамі |
| М. |
гарла́чыку |
гарла́чыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.