гарла́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гарла́ч | гарлачы́ | |
| гарлача́ | гарлачо́ў | |
| гарлачу́ | гарлача́м | |
| гарла́ч | гарлачы́ | |
| гарлачо́м | гарлача́мі | |
| гарлачы́ | гарлача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)