Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

растамо́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. растамо́жванне
Р. растамо́жвання
Д. растамо́жванню
В. растамо́жванне
Т. растамо́жваннем
М. растамо́жванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

растамо́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. растамо́жваюся растамо́жваемся
2-я ас. растамо́жваешся растамо́жваецеся
3-я ас. растамо́жваецца растамо́жваюцца
Прошлы час
м. растамо́жваўся растамо́жваліся
ж. растамо́жвалася
н. растамо́жвалася
Загадны лад
2-я ас. растамо́жвайся растамо́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час растамо́жваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

растамо́жваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. растамо́жваю растамо́жваем
2-я ас. растамо́жваеш растамо́жваеце
3-я ас. растамо́жвае растамо́жваюць
Прошлы час
м. растамо́жваў растамо́жвалі
ж. растамо́жвала
н. растамо́жвала
Загадны лад
2-я ас. растамо́жвай растамо́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час растамо́жваючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

растамо́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. растамо́жка
Р. растамо́жкі
Д. растамо́жцы
В. растамо́жку
Т. растамо́жкай
растамо́жкаю
М. растамо́жцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

растамо́жыць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растамо́жу растамо́жым
2-я ас. растамо́жыш растамо́жыце
3-я ас. растамо́жыць растамо́жаць
Прошлы час
м. растамо́жыў растамо́жылі
ж. растамо́жыла
н. растамо́жыла
Загадны лад
2-я ас. растамо́ж растамо́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час растамо́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Растані́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Растані́шкі
Р. Растані́шак
Растані́шкаў
Д. Растані́шкам
В. Растані́шкі
Т. Растані́шкамі
М. Растані́шках

растанцава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растанцу́юся растанцу́емся
2-я ас. растанцу́ешся растанцу́ецеся
3-я ас. растанцу́ецца растанцу́юцца
Прошлы час
м. растанцава́ўся растанцава́ліся
ж. растанцава́лася
н. растанцава́лася
Загадны лад
2-я ас. растанцу́йся растанцу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час растанцава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

растанцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. растанцо́вы растанцо́вая растанцо́вае растанцо́выя
Р. растанцо́вага растанцо́вай
растанцо́вае
растанцо́вага растанцо́вых
Д. растанцо́ваму растанцо́вай растанцо́ваму растанцо́вым
В. растанцо́вы (неадуш.)
растанцо́вага (адуш.)
растанцо́вую растанцо́вае растанцо́выя (неадуш.)
растанцо́вых (адуш.)
Т. растанцо́вым растанцо́вай
растанцо́ваю
растанцо́вым растанцо́вымі
М. растанцо́вым растанцо́вай растанцо́вым растанцо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

растапі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. расто́піцца расто́пяцца
Прошлы час
м. растапі́ўся растапі́ліся
ж. растапі́лася
н. растапі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час растапі́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

растапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растаплю́ расто́пім
2-я ас. расто́піш расто́піце
3-я ас. расто́піць расто́пяць
Прошлы час
м. растапі́ў растапі́лі
ж. растапі́ла
н. растапі́ла
Загадны лад
2-я ас. растапі́ растапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час растапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.