Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асо́ўваецца асо́ўваюцца
Прошлы час
м. асо́ўваўся асо́ўваліся
ж. асо́ўвалася
н. асо́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асо́ўваю асо́ўваем
2-я ас. асо́ўваеш асо́ўваеце
3-я ас. асо́ўвае асо́ўваюць
Прошлы час
м. асо́ўваў асо́ўвалі
ж. асо́ўвала
н. асо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. асо́ўвай асо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асо́ўшчына
Р. Асо́ўшчыны
Д. Асо́ўшчыне
В. Асо́ўшчыну
Т. Асо́ўшчынай
Асо́ўшчынаю
М. Асо́ўшчыне

асо́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асо́ціна асо́ціны
Р. асо́ціны асо́цін
Д. асо́ціне асо́цінам
В. асо́ціну асо́ціны
Т. асо́цінай
асо́цінаю		 асо́цінамі
М. асо́ціне асо́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

асо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́чаны асо́чаная асо́чанае асо́чаныя
Р. асо́чанага асо́чанай
асо́чанае		 асо́чанага асо́чаных
Д. асо́чанаму асо́чанай асо́чанаму асо́чаным
В. асо́чаны (неадуш.)
асо́чанага (адуш.)		 асо́чаную асо́чанае асо́чаныя (неадуш.)
асо́чаных (адуш.)
Т. асо́чаным асо́чанай
асо́чанаю		 асо́чаным асо́чанымі
М. асо́чаным асо́чанай асо́чаным асо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́чаны асо́чаная асо́чанае асо́чаныя
Р. асо́чанага асо́чанай
асо́чанае		 асо́чанага асо́чаных
Д. асо́чанаму асо́чанай асо́чанаму асо́чаным
В. асо́чаны (неадуш.)
асо́чанага (адуш.)		 асо́чаную асо́чанае асо́чаныя (неадуш.)
асо́чаных (адуш.)
Т. асо́чаным асо́чанай
асо́чанаю		 асо́чаным асо́чанымі
М. асо́чаным асо́чанай асо́чаным асо́чаных

Кароткая форма: асо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асо́чванне
Р. асо́чвання
Д. асо́чванню
В. асо́чванне
Т. асо́чваннем
М. асо́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асо́чваецца асо́чваюцца
Прошлы час
м. асо́чваўся асо́чваліся
ж. асо́чвалася
н. асо́чвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асо́чваю асо́чваем
2-я ас. асо́чваеш асо́чваеце
3-я ас. асо́чвае асо́чваюць
Прошлы час
м. асо́чваў асо́чвалі
ж. асо́чвала
н. асо́чвала
Загадны лад
2-я ас. асо́чвай асо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асо́чка
Р. асо́чкі
Д. асо́чцы
В. асо́чку
Т. асо́чкай
асо́чкаю
М. асо́чцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.