Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самахо́д

‘механічная падача разца або дэталі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. самахо́д
Р. самахо́ду
Д. самахо́ду
В. самахо́д
Т. самахо́дам
М. самахо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самахо́дам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самахо́дам - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самахо́дзь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самахо́дзь - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

самахо́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самахо́дка самахо́дкі
Р. самахо́дкі самахо́дак
Д. самахо́дцы самахо́дкам
В. самахо́дку самахо́дкі
Т. самахо́дкай
самахо́дкаю		 самахо́дкамі
М. самахо́дцы самахо́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самахо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самахо́дна - -

самахо́дна-артылеры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самахо́дна-артылеры́йскі самахо́дна-артылеры́йская самахо́дна-артылеры́йскае самахо́дна-артылеры́йскія
Р. самахо́дна-артылеры́йскага самахо́дна-артылеры́йскай
самахо́дна-артылеры́йскае		 самахо́дна-артылеры́йскага самахо́дна-артылеры́йскіх
Д. самахо́дна-артылеры́йскаму самахо́дна-артылеры́йскай самахо́дна-артылеры́йскаму самахо́дна-артылеры́йскім
В. самахо́дна-артылеры́йскі (неадуш.)
самахо́дна-артылеры́йскага (адуш.)		 самахо́дна-артылеры́йскую самахо́дна-артылеры́йскае самахо́дна-артылеры́йскія (неадуш.)
самахо́дна-артылеры́йскіх (адуш.)
Т. самахо́дна-артылеры́йскім самахо́дна-артылеры́йскай
самахо́дна-артылеры́йскаю		 самахо́дна-артылеры́йскім самахо́дна-артылеры́йскімі
М. самахо́дна-артылеры́йскім самахо́дна-артылеры́йскай самахо́дна-артылеры́йскім самахо́дна-артылеры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

самахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самахо́дны самахо́дная самахо́днае самахо́дныя
Р. самахо́днага самахо́днай
самахо́днае		 самахо́днага самахо́дных
Д. самахо́днаму самахо́днай самахо́днаму самахо́дным
В. самахо́дны (неадуш.)
самахо́днага (адуш.)		 самахо́дную самахо́днае самахо́дныя (неадуш.)
самахо́дных (адуш.)
Т. самахо́дным самахо́днай
самахо́днаю		 самахо́дным самахо́днымі
М. самахо́дным самахо́днай самахо́дным самахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самахо́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самахо́дчык самахо́дчыкі
Р. самахо́дчыка самахо́дчыкаў
Д. самахо́дчыку самахо́дчыкам
В. самахо́дчыка самахо́дчыкаў
Т. самахо́дчыкам самахо́дчыкамі
М. самахо́дчыку самахо́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

самахо́ццю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самахо́ццю - -

Крыніцы: piskunou2012.

самахо́ць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самахо́ць - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.