Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

асно́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асно́ўваюся асно́ўваемся
2-я ас. асно́ўваешся асно́ўваецеся
3-я ас. асно́ўваецца асно́ўваюцца
Прошлы час
м. асно́ўваўся асно́ўваліся
ж. асно́ўвалася
н. асно́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. асно́ўвайся асно́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час асно́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асно́ўваю асно́ўваем
2-я ас. асно́ўваеш асно́ўваеце
3-я ас. асно́ўвае асно́ўваюць
Прошлы час
м. асно́ўваў асно́ўвалі
ж. асно́ўвала
н. асно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. асно́ўвай асно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асно́ўнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. асно́ўнае
Р. асно́ўнага
Д. асно́ўнаму
В. асно́ўнае
Т. асно́ўным
М. асно́ўным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

асно́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асно́ўнасць
Р. асно́ўнасці
Д. асно́ўнасці
В. асно́ўнасць
Т. асно́ўнасцю
М. асно́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

асно́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асно́ўны асно́ўная асно́ўнае асно́ўныя
Р. асно́ўнага асно́ўнай
асно́ўнае
асно́ўнага асно́ўных
Д. асно́ўнаму асно́ўнай асно́ўнаму асно́ўным
В. асно́ўны (неадуш.)
асно́ўнага (адуш.)
асно́ўную асно́ўнае асно́ўныя (неадуш.)
асно́ўных (адуш.)
Т. асно́ўным асно́ўнай
асно́ўнаю
асно́ўным асно́ўнымі
М. асно́ўным асно́ўнай асно́ўным асно́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Асно́ўны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Асно́ўны
Р. Асно́ўнага
Д. Асно́ўнаму
В. Асно́ўны
Т. Асно́ўным
М. Асно́ўным

асно́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асно́ўшчык асно́ўшчыкі
Р. асно́ўшчыка асно́ўшчыкаў
Д. асно́ўшчыку асно́ўшчыкам
В. асно́ўшчыка асно́ўшчыкаў
Т. асно́ўшчыкам асно́ўшчыкамі
М. асно́ўшчыку асно́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

асно́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асно́ўшчыца асно́ўшчыцы
Р. асно́ўшчыцы асно́ўшчыц
Д. асно́ўшчыцы асно́ўшчыцам
В. асно́ўшчыцу асно́ўшчыц
Т. асно́ўшчыцай
асно́ўшчыцаю
асно́ўшчыцамі
М. асно́ўшчыцы асно́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

асо́б

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асо́б - -

Крыніцы: piskunou2012.

асо́ба

‘пра чалавека’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асо́ба асо́бы
Р. асо́бы асо́б
Д. асо́бе асо́бам
В. асо́бу асо́б
Т. асо́бай
асо́баю
асо́бамі
М. асо́бе асо́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.