Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асно́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асно́ваны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012.

асно́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: асно́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

асновапало́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

асновастваральны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асновастваральны	асновастваральная	асновастваральнае	асновастваральныя
Р.	асновастваральнага	асновастваральнай асновастваральнае	асновастваральнага	асновастваральных
Д.	асновастваральнаму	асновастваральнай	асновастваральнаму	асновастваральным
В.	асновастваральны асновастваральнага	асновастваральную	асновастваральнае	асновастваральныя
Т.	асновастваральным	асновастваральнай асновастваральнаю	асновастваральным	асновастваральнымі
М.	асновастваральным	асновастваральнай	асновастваральным	асновастваральных

асноватво́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
асноватво́рна	-	-

асноватво́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асноватво́рны	асноватво́рная	асноватво́рнае	асноватво́рныя
Р.	асноватво́рнага	асноватво́рнай асноватво́рнае	асноватво́рнага	асноватво́рных
Д.	асноватво́рнаму	асноватво́рнай	асноватво́рнаму	асноватво́рным
В.	асноватво́рны (неадуш.) асноватво́рнага (адуш.)	асноватво́рную	асноватво́рнае	асноватво́рныя (неадуш.) асноватво́рных (адуш.)
Т.	асноватво́рным	асноватво́рнай асноватво́рнаю	асноватво́рным	асноватво́рнымі
М.	асноватво́рным	асноватво́рнай	асноватво́рным	асноватво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асноватво́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асноватво́рны	асноватво́рная	асноватво́рнае	асноватво́рныя
Р.	асноватво́рнага	асноватво́рнай асноватво́рнае	асноватво́рнага	асноватво́рных
Д.	асноватво́рнаму	асноватво́рнай	асноватво́рнаму	асноватво́рным
В.	асноватво́рны (неадуш.) асноватво́рнага (адуш.)	асноватво́рную	асноватво́рнае	асноватво́рныя (неадуш.) асноватво́рных (адуш.)
Т.	асноватво́рным	асноватво́рнай асноватво́рнаю	асноватво́рным	асноватво́рнымі
М.	асноватво́рным	асноватво́рнай	асноватво́рным	асноватво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асноваўтвара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асноваўтвара́льны	асноваўтвара́льная	асноваўтвара́льнае	асноваўтвара́льныя
Р.	асноваўтвара́льнага	асноваўтвара́льнай асноваўтвара́льнае	асноваўтвара́льнага	асноваўтвара́льных
Д.	асноваўтвара́льнаму	асноваўтвара́льнай	асноваўтвара́льнаму	асноваўтвара́льным
В.	асноваўтвара́льны (неадуш.) асноваўтвара́льнага (адуш.)	асноваўтвара́льную	асноваўтвара́льнае	асноваўтвара́льныя (неадуш.) асноваўтвара́льных (адуш.)
Т.	асноваўтвара́льным	асноваўтвара́льнай асноваўтвара́льнаю	асноваўтвара́льным	асноваўтвара́льнымі
М.	асноваўтвара́льным	асноваўтвара́льнай	асноваўтвара́льным	асноваўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

асно́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum