аснашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аснашчэ́нне | |
аснашчэ́ння | |
аснашчэ́нню | |
аснашчэ́нне | |
аснашчэ́ннем | |
аснашчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
аснашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аснашчэ́нне | |
аснашчэ́ння | |
аснашчэ́нню | |
аснашчэ́нне | |
аснашчэ́ннем | |
аснашчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)