узгно́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узгно́йваю |
узгно́йваем |
| 2-я ас. |
узгно́йваеш |
узгно́йваеце |
| 3-я ас. |
узгно́йвае |
узгно́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узгно́йваў |
узгно́йвалі |
| ж. |
узгно́йвала |
| н. |
узгно́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узгно́йвай |
узгно́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узгно́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узго́днена
прыслоўе, утворана ад дзеяслова
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узго́днена |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
узго́дненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узго́дненасць |
| Р. |
узго́дненасці |
| Д. |
узго́дненасці |
| В. |
узго́дненасць |
| Т. |
узго́дненасцю |
| М. |
узго́дненасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узго́днены |
узго́дненая |
узго́дненае |
узго́дненыя |
| Р. |
узго́дненага |
узго́дненай узго́дненае |
узго́дненага |
узго́дненых |
| Д. |
узго́дненаму |
узго́дненай |
узго́дненаму |
узго́дненым |
| В. |
узго́днены (неадуш.) узго́дненага (адуш.) |
узго́дненую |
узго́дненае |
узго́дненыя (неадуш.) узго́дненых (адуш.) |
| Т. |
узго́дненым |
узго́дненай узго́дненаю |
узго́дненым |
узго́дненымі |
| М. |
узго́дненым |
узго́дненай |
узго́дненым |
узго́дненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узго́днены |
узго́дненая |
узго́дненае |
узго́дненыя |
| Р. |
узго́дненага |
узго́дненай узго́дненае |
узго́дненага |
узго́дненых |
| Д. |
узго́дненаму |
узго́дненай |
узго́дненаму |
узго́дненым |
| В. |
узго́днены (неадуш.) узго́дненага (адуш.) |
узго́дненую |
узго́дненае |
узго́дненыя (неадуш.) узго́дненых (адуш.) |
| Т. |
узго́дненым |
узго́дненай узго́дненаю |
узго́дненым |
узго́дненымі |
| М. |
узго́дненым |
узго́дненай |
узго́дненым |
узго́дненых |
Кароткая форма: узго́днена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́дніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узгадню́ |
узго́днім |
| 2-я ас. |
узго́дніш |
узго́дніце |
| 3-я ас. |
узго́дніць |
узго́дняць |
| Прошлы час |
| м. |
узго́дніў |
узго́днілі |
| ж. |
узго́дніла |
| н. |
узго́дніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узго́дніўшы |
Іншыя варыянты:
узгадні́ць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
узго́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узго́ены |
узго́еная |
узго́енае |
узго́еныя |
| Р. |
узго́енага |
узго́енай узго́енае |
узго́енага |
узго́еных |
| Д. |
узго́енаму |
узго́енай |
узго́енаму |
узго́еным |
| В. |
узго́ены (неадуш.) узго́енага (адуш.) |
узго́еную |
узго́енае |
узго́еныя (неадуш.) узго́еных (адуш.) |
| Т. |
узго́еным |
узго́енай узго́енаю |
узго́еным |
узго́енымі |
| М. |
узго́еным |
узго́енай |
узго́еным |
узго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Узго́і
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Узго́і |
| Р. |
Узго́яў |
| Д. |
Узго́ям |
| В. |
Узго́і |
| Т. |
Узго́ямі |
| М. |
Узго́ях |
узго́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узго́р |
узго́ры |
| Р. |
узго́ра |
узго́раў |
| Д. |
узго́ру |
узго́рам |
| В. |
узго́р |
узго́ры |
| Т. |
узго́рам |
узго́рамі |
| М. |
узго́ры |
узго́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.