Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўпрыто́мна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
паўпрыто́мна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрыто́мны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўпрыто́мны	паўпрыто́мная	паўпрыто́мнае	паўпрыто́мныя
Р.	паўпрыто́мнага	паўпрыто́мнай паўпрыто́мнае	паўпрыто́мнага	паўпрыто́мных
Д.	паўпрыто́мнаму	паўпрыто́мнай	паўпрыто́мнаму	паўпрыто́мным
В.	паўпрыто́мны (неадуш.) паўпрыто́мнага (адуш.)	паўпрыто́мную	паўпрыто́мнае	паўпрыто́мныя (неадуш.) паўпрыто́мных (адуш.)
Т.	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнай паўпрыто́мнаю	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнымі
М.	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнай	паўпрыто́мным	паўпрыто́мных

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрыто́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўпрыто́мны	паўпрыто́мная	паўпрыто́мнае	паўпрыто́мныя
Р.	паўпрыто́мнага	паўпрыто́мнай паўпрыто́мнае	паўпрыто́мнага	паўпрыто́мных
Д.	паўпрыто́мнаму	паўпрыто́мнай	паўпрыто́мнаму	паўпрыто́мным
В.	паўпрыто́мны (неадуш.) паўпрыто́мнага (адуш.)	паўпрыто́мную	паўпрыто́мнае	паўпрыто́мныя (неадуш.) паўпрыто́мных (адуш.)
Т.	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнай паўпрыто́мнаю	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнымі
М.	паўпрыто́мным	паўпрыто́мнай	паўпрыто́мным	паўпрыто́мных

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрычапны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўпрычапны́	паўпрычапна́я	паўпрычапно́е	паўпрычапны́я
Р.	паўпрычапно́га	паўпрычапно́й паўпрычапно́е	паўпрычапно́га	паўпрычапны́х
Д.	паўпрычапно́му	паўпрычапно́й	паўпрычапно́му	паўпрычапны́м
В.	паўпрычапны́ (неадуш.) паўпрычапно́га (адуш.)	паўпрычапну́ю	паўпрычапно́е	паўпрычапны́я (неадуш.) паўпрычапны́х (адуш.)
Т.	паўпрычапны́м	паўпрычапно́й паўпрычапно́ю	паўпрычапны́м	паўпрычапны́мі
М.	паўпрычапны́м	паўпрычапно́й	паўпрычапны́м	паўпрычапны́х

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрычы́нены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўпрычы́нены	паўпрычы́неная	паўпрычы́ненае	паўпрычы́неныя
Р.	паўпрычы́ненага	паўпрычы́ненай паўпрычы́ненае	паўпрычы́ненага	паўпрычы́неных
Д.	паўпрычы́ненаму	паўпрычы́ненай	паўпрычы́ненаму	паўпрычы́неным
В.	паўпрычы́нены (неадуш.) паўпрычы́ненага (адуш.)	паўпрычы́неную	паўпрычы́ненае	паўпрычы́неныя (неадуш.) паўпрычы́неных (адуш.)
Т.	паўпрычы́неным	паўпрычы́ненай паўпрычы́ненаю	паўпрычы́неным	паўпрычы́ненымі
М.	паўпрычы́неным	паўпрычы́ненай	паўпрычы́неным	паўпрычы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрычэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паўпрэ́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паўпрэ́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паўпрэдыкаты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

паўпрэдыкаты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўпрэдыкаты́ўны	паўпрэдыкаты́ўная	паўпрэдыкаты́ўнае	паўпрэдыкаты́ўныя
Р.	паўпрэдыкаты́ўнага	паўпрэдыкаты́ўнай паўпрэдыкаты́ўнае	паўпрэдыкаты́ўнага	паўпрэдыкаты́ўных
Д.	паўпрэдыкаты́ўнаму	паўпрэдыкаты́ўнай	паўпрэдыкаты́ўнаму	паўпрэдыкаты́ўным
В.	паўпрэдыкаты́ўны (неадуш.) паўпрэдыкаты́ўнага (адуш.)	паўпрэдыкаты́ўную	паўпрэдыкаты́ўнае	паўпрэдыкаты́ўныя (неадуш.) паўпрэдыкаты́ўных (адуш.)
Т.	паўпрэдыкаты́ўным	паўпрэдыкаты́ўнай паўпрэдыкаты́ўнаю	паўпрэдыкаты́ўным	паўпрэдыкаты́ўнымі
М.	паўпрэдыкаты́ўным	паўпрэдыкаты́ўнай	паўпрэдыкаты́ўным	паўпрэдыкаты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum