разгалашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгалашэ́нне |
разгалашэ́нні |
| Р. |
разгалашэ́ння |
разгалашэ́нняў |
| Д. |
разгалашэ́нню |
разгалашэ́нням |
| В. |
разгалашэ́нне |
разгалашэ́нні |
| Т. |
разгалашэ́ннем |
разгалашэ́ннямі |
| М. |
разгалашэ́нні |
разгалашэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгалё́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгалё́каюся |
разгалё́каемся |
| 2-я ас. |
разгалё́каешся |
разгалё́каецеся |
| 3-я ас. |
разгалё́каецца |
разгалё́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгалё́каўся |
разгалё́каліся |
| ж. |
разгалё́калася |
| н. |
разгалё́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгалё́кайся |
разгалё́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгалё́каўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разга́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разга́ліна |
разга́ліны |
| Р. |
разга́ліны |
разга́лін |
| Д. |
разга́ліне |
разга́лінам |
| В. |
разга́ліну |
разга́ліны |
| Т. |
разга́лінай разга́лінаю |
разга́лінамі |
| М. |
разга́ліне |
разга́лінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалінава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгалінава́льнік |
разгалінава́льнікі |
| Р. |
разгалінава́льніка |
разгалінава́льнікаў |
| Д. |
разгалінава́льніку |
разгалінава́льнікам |
| В. |
разгалінава́льнік |
разгалінава́льнікі |
| Т. |
разгалінава́льнікам |
разгалінава́льнікамі |
| М. |
разгалінава́льніку |
разгалінава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгалінава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| разгалінава́на |
разгалінава́ней |
- |
разгалінава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгалінава́насць |
| Р. |
разгалінава́насці |
| Д. |
разгалінава́насці |
| В. |
разгалінава́насць |
| Т. |
разгалінава́насцю |
| М. |
разгалінава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разгалінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгалінава́нне |
разгалінава́нні |
| Р. |
разгалінава́ння |
разгалінава́нняў |
| Д. |
разгалінава́нню |
разгалінава́нням |
| В. |
разгалінава́нне |
разгалінава́нні |
| Т. |
разгалінава́ннем |
разгалінава́ннямі |
| М. |
разгалінава́нні |
разгалінава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалінава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгалінава́ны |
разгалінава́ная |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя |
| Р. |
разгалінава́нага |
разгалінава́най разгалінава́нае |
разгалінава́нага |
разгалінава́ных |
| Д. |
разгалінава́наму |
разгалінава́най |
разгалінава́наму |
разгалінава́ным |
| В. |
разгалінава́ны (неадуш.) разгалінава́нага (адуш.) |
разгалінава́ную |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя (неадуш.) разгалінава́ных (адуш.) |
| Т. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най разгалінава́наю |
разгалінава́ным |
разгалінава́нымі |
| М. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най |
разгалінава́ным |
разгалінава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгалінава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгалінава́ны |
разгалінава́ная |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя |
| Р. |
разгалінава́нага |
разгалінава́най разгалінава́нае |
разгалінава́нага |
разгалінава́ных |
| Д. |
разгалінава́наму |
разгалінава́най |
разгалінава́наму |
разгалінава́ным |
| В. |
разгалінава́ны (неадуш.) разгалінава́нага (адуш.) |
разгалінава́ную |
разгалінава́нае |
разгалінава́ныя (неадуш.) разгалінава́ных (адуш.) |
| Т. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най разгалінава́наю |
разгалінава́ным |
разгалінава́нымі |
| М. |
разгалінава́ным |
разгалінава́най |
разгалінава́ным |
разгалінава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.