Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спраці́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраці́ўлюся спраці́вімся
2-я ас. спраці́вішся спраці́віцеся
3-я ас. спраці́віцца спраці́вяцца
Прошлы час
м. спраці́віўся спраці́віліся
ж. спраці́вілася
н. спраці́вілася
Загадны лад
2-я ас. спраці́ўся спраці́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спраці́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

спраціўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спраціўля́юся спраціўля́емся
2-я ас. спраціўля́ешся спраціўля́ецеся
3-я ас. спраціўля́ецца спраціўля́юцца
Прошлы час
м. спраціўля́ўся спраціўля́ліся
ж. спраціўля́лася
н. спраціўля́лася
Загадны лад
2-я ас. спраціўля́йся спраціўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час спраціўля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

спрацо́ванасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спрацо́ванасць
Р. спрацо́ванасці
Д. спрацо́ванасці
В. спрацо́ванасць
Т. спрацо́ванасцю
М. спрацо́ванасці

Крыніцы: piskunou2012.

спрацо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрацо́ўванне спрацо́ўванні
Р. спрацо́ўвання спрацо́ўванняў
Д. спрацо́ўванню спрацо́ўванням
В. спрацо́ўванне спрацо́ўванні
Т. спрацо́ўваннем спрацо́ўваннямі
М. спрацо́ўванні спрацо́ўваннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

спрацо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спрацо́ўваюся спрацо́ўваемся
2-я ас. спрацо́ўваешся спрацо́ўваецеся
3-я ас. спрацо́ўваецца спрацо́ўваюцца
Прошлы час
м. спрацо́ўваўся спрацо́ўваліся
ж. спрацо́ўвалася
н. спрацо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. спрацо́ўвайся спрацо́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час спрацо́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спрацо́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спрацо́ўвае спрацо́ўваюць
Прошлы час
м. спрацо́ўваў спрацо́ўвалі
ж. спрацо́ўвала
н. спрацо́ўвала

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрача́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрача́льнік спрача́льнікі
Р. спрача́льніка спрача́льнікаў
Д. спрача́льніку спрача́льнікам
В. спрача́льніка спрача́льнікаў
Т. спрача́льнікам спрача́льнікамі
М. спрача́льніку спрача́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрача́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрача́льніца спрача́льніцы
Р. спрача́льніцы спрача́льніц
Д. спрача́льніцы спрача́льніцам
В. спрача́льніцу спрача́льніц
Т. спрача́льніцай
спрача́льніцаю		 спрача́льніцамі
М. спрача́льніцы спрача́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрача́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрача́нне спрача́нні
Р. спрача́ння спрача́нняў
Д. спрача́нню спрача́нням
В. спрача́нне спрача́нні
Т. спрача́ннем спрача́ннямі
М. спрача́нні спрача́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

спрача́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спрача́юся спрача́емся
2-я ас. спрача́ешся спрача́ецеся
3-я ас. спрача́ецца спрача́юцца
Прошлы час
м. спрача́ўся спрача́ліся
ж. спрача́лася
н. спрача́лася
Загадны лад
2-я ас. спрача́йся спрача́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час спрача́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.