спрача́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрача́нне спрача́нні
Р. спрача́ння спрача́нняў
Д. спрача́нню спрача́нням
В. спрача́нне спрача́нні
Т. спрача́ннем спрача́ннямі
М. спрача́нні спрача́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)