спрацо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спрацо́ўванне | спрацо́ўванні | |
спрацо́ўвання | спрацо́ўванняў | |
спрацо́ўванню | спрацо́ўванням | |
спрацо́ўванне | спрацо́ўванні | |
спрацо́ўваннем | спрацо́ўваннямі | |
спрацо́ўванні | спрацо́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)