злачы́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злачы́ню |
злачы́нім |
2-я ас. |
злачы́ніш |
злачы́ніце |
3-я ас. |
злачы́ніць |
злачы́няць |
Прошлы час |
м. |
злачы́ніў |
злачы́нілі |
ж. |
злачы́ніла |
н. |
злачы́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злачы́нь |
злачы́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
злачы́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
злачы́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злачы́нка |
злачы́нкі |
Р. |
злачы́нкі |
злачы́нак |
Д. |
злачы́нцы |
злачы́нкам |
В. |
злачы́нку |
злачы́нак |
Т. |
злачы́нкай злачы́нкаю |
злачы́нкамі |
М. |
злачы́нцы |
злачы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злачы́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
злачы́нна |
злачы́нней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
злачы́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
злачы́ннасць |
Р. |
злачы́ннасці |
Д. |
злачы́ннасці |
В. |
злачы́ннасць |
Т. |
злачы́ннасцю |
М. |
злачы́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злачы́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злачы́нны |
злачы́нная |
злачы́ннае |
злачы́нныя |
Р. |
злачы́ннага |
злачы́ннай злачы́ннае |
злачы́ннага |
злачы́нных |
Д. |
злачы́ннаму |
злачы́ннай |
злачы́ннаму |
злачы́нным |
В. |
злачы́нны (неадуш.) злачы́ннага (адуш.) |
злачы́нную |
злачы́ннае |
злачы́нныя (неадуш.) злачы́нных (адуш.) |
Т. |
злачы́нным |
злачы́ннай злачы́ннаю |
злачы́нным |
злачы́ннымі |
М. |
злачы́нным |
злачы́ннай |
злачы́нным |
злачы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злачы́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злачы́нства |
злачы́нствы |
Р. |
злачы́нства |
злачы́нстваў |
Д. |
злачы́нству |
злачы́нствам |
В. |
злачы́нства |
злачы́нствы |
Т. |
злачы́нствам |
злачы́нствамі |
М. |
злачы́нстве |
злачы́нствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
злачы́нца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
злачы́нца |
злачы́нцы |
Р. |
злачы́нцы |
злачы́нцаў |
Д. |
злачы́нцу |
злачы́нцам |
В. |
злачы́нцу |
злачы́нцаў |
Т. |
злачы́нцам |
злачы́нцамі |
М. |
злачы́нцу |
злачы́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.