Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

дабра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабра́ны дабра́ная дабра́нае дабра́ныя
Р. дабра́нага дабра́най
дабра́нае		 дабра́нага дабра́ных
Д. дабра́наму дабра́най дабра́наму дабра́ным
В. дабра́ны (неадуш.)
дабра́нага (адуш.)		 дабра́ную дабра́нае дабра́ныя (неадуш.)
дабра́ных (адуш.)
Т. дабра́ным дабра́най
дабра́наю		 дабра́ным дабра́нымі
М. дабра́ным дабра́най дабра́ным дабра́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дабра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабра́ны дабра́ная дабра́нае дабра́ныя
Р. дабра́нага дабра́най
дабра́нае		 дабра́нага дабра́ных
Д. дабра́наму дабра́най дабра́наму дабра́ным
В. дабра́ны (неадуш.)
дабра́нага (адуш.)		 дабра́ную дабра́нае дабра́ныя (неадуш.)
дабра́ных (адуш.)
Т. дабра́ным дабра́най
дабра́наю		 дабра́ным дабра́нымі
М. дабра́ным дабра́най дабра́ным дабра́ных

Кароткая форма: дабра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дабраплё́саўскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Дабраплё́саўскі
Р. Дабраплё́саўскага
Д. Дабраплё́саўскаму
В. Дабраплё́саўскі
Т. Дабраплё́саўскім
М. Дабраплё́саўскім

Дабраплё́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дабраплё́сы
Р. Дабраплё́с
Дабраплё́саў
Д. Дабраплё́сам
В. Дабраплё́сы
Т. Дабраплё́самі
М. Дабраплё́сах

Дабрапо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабрапо́лле
Р. Дабрапо́лля
Д. Дабрапо́ллю
В. Дабрапо́лле
Т. Дабрапо́ллем
М. Дабрапо́ллі

дабрапо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабрапо́ль дабрапо́лі
Р. дабрапо́лю дабрапо́ляў
Д. дабрапо́лю дабрапо́лям
В. дабрапо́ль дабрапо́лі
Т. дабрапо́лем дабрапо́лямі
М. дабрапо́лі дабрапо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Дабрапо́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабрапо́ль
Р. Дабрапо́ля
Д. Дабрапо́лю
В. Дабрапо́ль
Т. Дабрапо́лем
М. Дабрапо́лі

дабраро́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дабраро́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дабраро́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дабраро́днасць
Р. дабраро́днасці
Д. дабраро́днасці
В. дабраро́днасць
Т. дабраро́днасцю
М. дабраро́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

дабраро́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабраро́дны дабраро́дная дабраро́днае дабраро́дныя
Р. дабраро́днага дабраро́днай
дабраро́днае		 дабраро́днага дабраро́дных
Д. дабраро́днаму дабраро́днай дабраро́днаму дабраро́дным
В. дабраро́дны (неадуш.)
дабраро́днага (адуш.)		 дабраро́дную дабраро́днае дабраро́дныя (неадуш.)
дабраро́дных (адуш.)
Т. дабраро́дным дабраро́днай
дабраро́днаю		 дабраро́дным дабраро́днымі
М. дабраро́дным дабраро́днай дабраро́дным дабраро́дных

Крыніцы: piskunou2012.