Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гарба́цець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарба́цею гарба́цеем
2-я ас. гарба́цееш гарба́цееце
3-я ас. гарба́цее гарба́цеюць
Прошлы час
м. гарба́цеў гарба́целі
ж. гарба́цела
н. гарба́цела
Загадны лад
2-я ас. гарба́цей гарба́цейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарба́цеючы

Іншыя варыянты: гарбаце́ць.

Крыніцы: krapivabr2012.

гарба́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарба́ціна гарба́ціны
Р. гарба́ціны гарба́цін
Д. гарба́ціне гарба́цінам
В. гарба́ціну гарба́ціны
Т. гарба́цінай
гарба́цінаю
гарба́цінамі
М. гарба́ціне гарба́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

Гарба́ціца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гарба́ціца
Р. Гарба́ціцы
Д. Гарба́ціцы
В. Гарба́ціцу
Т. Гарба́ціцай
Гарба́ціцаю
М. Гарба́ціцы

гарба́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарба́чуся гарба́цімся
2-я ас. гарба́цішся гарба́ціцеся
3-я ас. гарба́ціцца гарба́цяцца
Прошлы час
м. гарба́ціўся гарба́ціліся
ж. гарба́цілася
н. гарба́цілася
Загадны лад
2-я ас. гарба́цься гарба́цьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарба́цячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарба́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарба́чу гарба́цім
2-я ас. гарба́ціш гарба́ціце
3-я ас. гарба́ціць гарба́цяць
Прошлы час
м. гарба́ціў гарба́цілі
ж. гарба́ціла
н. гарба́ціла
Загадны лад
2-я ас. гарба́ць гарба́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарба́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарбацэ́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарбацэ́віцкі гарбацэ́віцкая гарбацэ́віцкае гарбацэ́віцкія
Р. гарбацэ́віцкага гарбацэ́віцкай
гарбацэ́віцкае
гарбацэ́віцкага гарбацэ́віцкіх
Д. гарбацэ́віцкаму гарбацэ́віцкай гарбацэ́віцкаму гарбацэ́віцкім
В. гарбацэ́віцкі (неадуш.)
гарбацэ́віцкага (адуш.)
гарбацэ́віцкую гарбацэ́віцкае гарбацэ́віцкія (неадуш.)
гарбацэ́віцкіх (адуш.)
Т. гарбацэ́віцкім гарбацэ́віцкай
гарбацэ́віцкаю
гарбацэ́віцкім гарбацэ́віцкімі
М. гарбацэ́віцкім гарбацэ́віцкай гарбацэ́віцкім гарбацэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гарбацэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гарбацэ́вічы
Р. Гарбацэ́віч
Гарбацэ́вічаў
Д. Гарбацэ́вічам
В. Гарбацэ́вічы
Т. Гарбацэ́вічамі
М. Гарбацэ́вічах

гарба́ч

‘гарбатая жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарба́ч гарбачы́
Р. гарбача́ гарбачо́ў
Д. гарбачу́ гарбача́м
В. гарбача́ гарбачо́ў
Т. гарбачо́м гарбача́мі
М. гарбачы́ гарбача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гарба́ч

‘гарбаты чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарба́ч гарбачы́
Р. гарбача́ гарбачо́ў
Д. гарбачу́ гарбача́м
В. гарбача́ гарбачо́ў
Т. гарбачо́м гарбача́мі
М. гарбачу́ гарбача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гарба́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарба́чаны гарба́чаная гарба́чанае гарба́чаныя
Р. гарба́чанага гарба́чанай
гарба́чанае
гарба́чанага гарба́чаных
Д. гарба́чанаму гарба́чанай гарба́чанаму гарба́чаным
В. гарба́чаны (неадуш.)
гарба́чанага (адуш.)
гарба́чаную гарба́чанае гарба́чаныя (неадуш.)
гарба́чаных (адуш.)
Т. гарба́чаным гарба́чанай
гарба́чанаю
гарба́чаным гарба́чанымі
М. гарба́чаным гарба́чанай гарба́чаным гарба́чаных

Крыніцы: piskunou2012.