гарба́ч
‘гарбаты чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гарба́ч | гарбачы́ | |
| гарбача́ | гарбачо́ў | |
| гарбачу́ | гарбача́м | |
| гарбача́ | гарбачо́ў | |
| гарбачо́м | гарбача́мі | |
| гарбачу́ | гарбача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)