Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

анархі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
анархі́чна	-	-

анархі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

анархі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анархі́чны	анархі́чная	анархі́чнае	анархі́чныя
Р.	анархі́чнага	анархі́чнай анархі́чнае	анархі́чнага	анархі́чных
Д.	анархі́чнаму	анархі́чнай	анархі́чнаму	анархі́чным
В.	анархі́чны (неадуш.) анархі́чнага (адуш.)	анархі́чную	анархі́чнае	анархі́чныя (неадуш.) анархі́чных (адуш.)
Т.	анархі́чным	анархі́чнай анархі́чнаю	анархі́чным	анархі́чнымі
М.	анархі́чным	анархі́чнай	анархі́чным	анархі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ана́рхія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

анарэксіге́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анарэксіге́нны	анарэксіге́нная	анарэксіге́ннае	анарэксіге́нныя
Р.	анарэксіге́ннага	анарэксіге́ннай анарэксіге́ннае	анарэксіге́ннага	анарэксіге́нных
Д.	анарэксіге́ннаму	анарэксіге́ннай	анарэксіге́ннаму	анарэксіге́нным
В.	анарэксіге́нны (неадуш.) анарэксіге́ннага (адуш.)	анарэксіге́нную	анарэксіге́ннае	анарэксіге́нныя (неадуш.) анарэксіге́нных (адуш.)
Т.	анарэксіге́нным	анарэксіге́ннай анарэксіге́ннаю	анарэксіге́нным	анарэксіге́ннымі
М.	анарэксіге́нным	анарэксіге́ннай	анарэксіге́нным	анарэксіге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

анарэксі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анарэксі́чны	анарэксі́чная	анарэксі́чнае	анарэксі́чныя
Р.	анарэксі́чнага	анарэксі́чнай анарэксі́чнае	анарэксі́чнага	анарэксі́чных
Д.	анарэксі́чнаму	анарэксі́чнай	анарэксі́чнаму	анарэксі́чным
В.	анарэксі́чны (неадуш.) анарэксі́чнага (адуш.)	анарэксі́чную	анарэксі́чнае	анарэксі́чныя (неадуш.) анарэксі́чных (адуш.)
Т.	анарэксі́чным	анарэксі́чнай анарэксі́чнаю	анарэксі́чным	анарэксі́чнымі
М.	анарэксі́чным	анарэксі́чнай	анарэксі́чным	анарэксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

анарэксі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

анарэкта́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анарэкта́льны	анарэкта́льная	анарэкта́льнае	анарэкта́льныя
Р.	анарэкта́льнага	анарэкта́льнай анарэкта́льнае	анарэкта́льнага	анарэкта́льных
Д.	анарэкта́льнаму	анарэкта́льнай	анарэкта́льнаму	анарэкта́льным
В.	анарэкта́льны анарэкта́льнага	анарэкта́льную	анарэкта́льнае	анарэкта́льныя
Т.	анарэкта́льным	анарэкта́льнай анарэкта́льнаю	анарэкта́льным	анарэкта́льнымі
М.	анарэкта́льным	анарэкта́льнай	анарэкта́льным	анарэкта́льных

анаскапі́чны

прыметнік, адносны

анасмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum