анарэксіге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анарэксіге́нны анарэксіге́нная анарэксіге́ннае анарэксіге́нныя
Р. анарэксіге́ннага анарэксіге́ннай
анарэксіге́ннае		 анарэксіге́ннага анарэксіге́нных
Д. анарэксіге́ннаму анарэксіге́ннай анарэксіге́ннаму анарэксіге́нным
В. анарэксіге́нны (неадуш.)
анарэксіге́ннага (адуш.)		 анарэксіге́нную анарэксіге́ннае анарэксіге́нныя (неадуш.)
анарэксіге́нных (адуш.)
Т. анарэксіге́нным анарэксіге́ннай
анарэксіге́ннаю		 анарэксіге́нным анарэксіге́ннымі
М. анарэксіге́нным анарэксіге́ннай анарэксіге́нным анарэксіге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)