акарало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
акарало́гія |
Р. |
акарало́гіі |
Д. |
акарало́гіі |
В. |
акарало́гію |
Т. |
акарало́гіяй акарало́гіяю |
М. |
акарало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
акараня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
акараня́ецца |
акараня́юцца |
Прошлы час |
м. |
акараня́ўся |
акараня́ліся |
ж. |
акараня́лася |
н. |
акараня́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акараня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акарапідо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акарапідо́з |
Р. |
акарапідо́зу |
Д. |
акарапідо́зу |
В. |
акарапідо́з |
Т. |
акарапідо́зам |
М. |
акарапідо́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
акара́скацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акара́скаюся |
акара́скаемся |
2-я ас. |
акара́скаешся |
акара́скаецеся |
3-я ас. |
акара́скаецца |
акара́скаюцца |
Прошлы час |
м. |
акара́скаўся |
акара́скаліся |
ж. |
акара́скалася |
н. |
акара́скалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
акара́скайся |
акара́скайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акара́скаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акарбана́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акарбана́чванне |
Р. |
акарбана́чвання |
Д. |
акарбана́чванню |
В. |
акарбана́чванне |
Т. |
акарбана́чваннем |
М. |
акарбана́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
акардэані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акардэані́ст |
акардэані́сты |
Р. |
акардэані́ста |
акардэані́стаў |
Д. |
акардэані́сту |
акардэані́стам |
В. |
акардэані́ста |
акардэані́стаў |
Т. |
акардэані́стам |
акардэані́стамі |
М. |
акардэані́сце |
акардэані́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акардэані́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акардэані́стка |
акардэані́сткі |
Р. |
акардэані́сткі |
акардэані́стак |
Д. |
акардэані́стцы |
акардэані́сткам |
В. |
акардэані́стку |
акардэані́стак |
Т. |
акардэані́сткай акардэані́сткаю |
акардэані́сткамі |
М. |
акардэані́стцы |
акардэані́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акардэо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акардэо́н |
акардэо́ны |
Р. |
акардэо́на |
акардэо́наў |
Д. |
акардэо́ну |
акардэо́нам |
В. |
акардэо́н |
акардэо́ны |
Т. |
акардэо́нам |
акардэо́намі |
М. |
акардэо́не |
акардэо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акардэо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акардэо́нны |
акардэо́нная |
акардэо́ннае |
акардэо́нныя |
Р. |
акардэо́ннага |
акардэо́ннай акардэо́ннае |
акардэо́ннага |
акардэо́нных |
Д. |
акардэо́ннаму |
акардэо́ннай |
акардэо́ннаму |
акардэо́нным |
В. |
акардэо́нны (неадуш.) акардэо́ннага (адуш.) |
акардэо́нную |
акардэо́ннае |
акардэо́нныя (неадуш.) акардэо́нных (адуш.) |
Т. |
акардэо́нным |
акардэо́ннай акардэо́ннаю |
акардэо́нным |
акардэо́ннымі |
М. |
акардэо́нным |
акардэо́ннай |
акардэо́нным |
акардэо́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.