ініцыялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыялізава́ны |
ініцыялізава́ная |
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́ныя |
| Р. |
ініцыялізава́нага |
ініцыялізава́най
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́нага |
ініцыялізава́ных |
| Д. |
ініцыялізава́наму |
ініцыялізава́най |
ініцыялізава́наму |
ініцыялізава́ным |
| В. |
ініцыялізава́ны (неадуш.)
ініцыялізава́нага (адуш.) |
ініцыялізава́ную |
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́ныя (неадуш.)
ініцыялізава́ных (адуш.) |
| Т. |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́най
ініцыялізава́наю |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́нымі |
| М. |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́най |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́ных |
Кароткая форма: ініцыялізава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыялізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыялізава́ны |
ініцыялізава́ная |
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́ныя |
| Р. |
ініцыялізава́нага |
ініцыялізава́най
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́нага |
ініцыялізава́ных |
| Д. |
ініцыялізава́наму |
ініцыялізава́най |
ініцыялізава́наму |
ініцыялізава́ным |
| В. |
ініцыялізава́ны (неадуш.)
ініцыялізава́нага (адуш.) |
ініцыялізава́ную |
ініцыялізава́нае |
ініцыялізава́ныя (неадуш.)
ініцыялізава́ных (адуш.) |
| Т. |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́най
ініцыялізава́наю |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́нымі |
| М. |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́най |
ініцыялізава́ным |
ініцыялізава́ных |
Кароткая форма: ініцыялізава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыяліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыяліза́тар |
ініцыяліза́тары |
| Р. |
ініцыяліза́тара |
ініцыяліза́тараў |
| Д. |
ініцыяліза́тару |
ініцыяліза́тарам |
| В. |
ініцыяліза́тар |
ініцыяліза́тары |
| Т. |
ініцыяліза́тарам |
ініцыяліза́тарамі |
| М. |
ініцыяліза́тары |
ініцыяліза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыяліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыяліза́цыя |
ініцыяліза́цыі |
| Р. |
ініцыяліза́цыі |
ініцыяліза́цый |
| Д. |
ініцыяліза́цыі |
ініцыяліза́цыям |
| В. |
ініцыяліза́цыю |
ініцыяліза́цыі |
| Т. |
ініцыяліза́цыяй
ініцыяліза́цыяю |
ініцыяліза́цыямі |
| М. |
ініцыяліза́цыі |
ініцыяліза́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыя́льны |
ініцыя́льная |
ініцыя́льнае |
ініцыя́льныя |
| Р. |
ініцыя́льнага |
ініцыя́льнай
ініцыя́льнае |
ініцыя́льнага |
ініцыя́льных |
| Д. |
ініцыя́льнаму |
ініцыя́льнай |
ініцыя́льнаму |
ініцыя́льным |
| В. |
ініцыя́льны (неадуш.)
ініцыя́льнага (адуш.) |
ініцыя́льную |
ініцыя́льнае |
ініцыя́льныя (неадуш.)
ініцыя́льных (адуш.) |
| Т. |
ініцыя́льным |
ініцыя́льнай
ініцыя́льнаю |
ініцыя́льным |
ініцыя́льнымі |
| М. |
ініцыя́льным |
ініцыя́льнай |
ініцыя́льным |
ініцыя́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ініцыя́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыя́тар |
ініцыя́тары |
| Р. |
ініцыя́тара |
ініцыя́тараў |
| Д. |
ініцыя́тару |
ініцыя́тарам |
| В. |
ініцыя́тара |
ініцыя́тараў |
| Т. |
ініцыя́тарам |
ініцыя́тарамі |
| М. |
ініцыя́тару |
ініцыя́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ініцыя́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыя́тарка |
ініцыя́таркі |
| Р. |
ініцыя́таркі |
ініцыя́тарак |
| Д. |
ініцыя́тарцы |
ініцыя́таркам |
| В. |
ініцыя́тарку |
ініцыя́тарак |
| Т. |
ініцыя́таркай
ініцыя́таркаю |
ініцыя́таркамі |
| М. |
ініцыя́тарцы |
ініцыя́тарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ініцыя́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыя́тарскі |
ініцыя́тарская |
ініцыя́тарскае |
ініцыя́тарскія |
| Р. |
ініцыя́тарскага |
ініцыя́тарскай
ініцыя́тарскае |
ініцыя́тарскага |
ініцыя́тарскіх |
| Д. |
ініцыя́тарскаму |
ініцыя́тарскай |
ініцыя́тарскаму |
ініцыя́тарскім |
| В. |
ініцыя́тарскі (неадуш.)
ініцыя́тарскага (адуш.) |
ініцыя́тарскую |
ініцыя́тарскае |
ініцыя́тарскія (неадуш.)
ініцыя́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
ініцыя́тарскім |
ініцыя́тарскай
ініцыя́тарскаю |
ініцыя́тарскім |
ініцыя́тарскімі |
| М. |
ініцыя́тарскім |
ініцыя́тарскай |
ініцыя́тарскім |
ініцыя́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ініцыя́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ініцыя́тарства |
| Р. |
ініцыя́тарства |
| Д. |
ініцыя́тарству |
| В. |
ініцыя́тарства |
| Т. |
ініцыя́тарствам |
| М. |
ініцыя́тарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.