іншаду́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іншаду́мны |
іншаду́мная |
іншаду́мнае |
іншаду́мныя |
Р. |
іншаду́мнага |
іншаду́мнай іншаду́мнае |
іншаду́мнага |
іншаду́мных |
Д. |
іншаду́мнаму |
іншаду́мнай |
іншаду́мнаму |
іншаду́мным |
В. |
іншаду́мны (неадуш.) іншаду́мнага (адуш.) |
іншаду́мную |
іншаду́мнае |
іншаду́мныя (неадуш.) іншаду́мных (адуш.) |
Т. |
іншаду́мным |
іншаду́мнай іншаду́мнаю |
іншаду́мным |
іншаду́мнымі |
М. |
іншаду́мным |
іншаду́мнай |
іншаду́мным |
іншаду́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іншаду́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
іншаду́мства |
Р. |
іншаду́мства |
Д. |
іншаду́мству |
В. |
іншаду́мства |
Т. |
іншаду́мствам |
М. |
іншаду́мстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
іншазе́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іншазе́мец |
іншазе́мцы |
Р. |
іншазе́мца |
іншазе́мцаў |
Д. |
іншазе́мцу |
іншазе́мцам |
В. |
іншазе́мца |
іншазе́мцаў |
Т. |
іншазе́мцам |
іншазе́мцамі |
М. |
іншазе́мцу |
іншазе́мцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іншазе́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іншазе́мка |
іншазе́мкі |
Р. |
іншазе́мкі |
іншазе́мак |
Д. |
іншазе́мцы |
іншазе́мкам |
В. |
іншазе́мку |
іншазе́мак |
Т. |
іншазе́мкай іншазе́мкаю |
іншазе́мкамі |
М. |
іншазе́мцы |
іншазе́мках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іншазе́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іншазе́мны |
іншазе́мная |
іншазе́мнае |
іншазе́мныя |
Р. |
іншазе́мнага |
іншазе́мнай іншазе́мнае |
іншазе́мнага |
іншазе́мных |
Д. |
іншазе́мнаму |
іншазе́мнай |
іншазе́мнаму |
іншазе́мным |
В. |
іншазе́мны (неадуш.) іншазе́мнага (адуш.) |
іншазе́мную |
іншазе́мнае |
іншазе́мныя (неадуш.) іншазе́мных (адуш.) |
Т. |
іншазе́мным |
іншазе́мнай іншазе́мнаю |
іншазе́мным |
іншазе́мнымі |
М. |
іншазе́мным |
іншазе́мнай |
іншазе́мным |
іншазе́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іншакраі́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іншакраі́нец |
іншакраі́нцы |
Р. |
іншакраі́нца |
іншакраі́нцаў |
Д. |
іншакраі́нцу |
іншакраі́нцам |
В. |
іншакраі́нца |
іншакраі́нцаў |
Т. |
іншакраі́нцам |
іншакраі́нцамі |
М. |
іншакраі́нцу |
іншакраі́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
іншакраі́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іншакраі́нка |
іншакраі́нкі |
Р. |
іншакраі́нкі |
іншакраі́нак |
Д. |
іншакраі́нцы |
іншакраі́нкам |
В. |
іншакраі́нку |
іншакраі́нак |
Т. |
іншакраі́нкай іншакраі́нкаю |
іншакраі́нкамі |
М. |
іншакраі́нцы |
іншакраі́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.