імгне́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
імгне́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
імгне́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
імгне́ннасць |
Р. |
імгне́ннасці |
Д. |
імгне́ннасці |
В. |
імгне́ннасць |
Т. |
імгне́ннасцю |
М. |
імгне́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
імгне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імгне́нне |
імгне́нні |
Р. |
імгне́ння |
імгне́нняў |
Д. |
імгне́нню |
імгне́нням |
В. |
імгне́нне |
імгне́нні |
Т. |
імгне́ннем |
імгне́ннямі |
М. |
імгне́нні |
імгне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імгне́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імгне́нны |
імгне́нная |
імгне́ннае |
імгне́нныя |
Р. |
імгне́ннага |
імгне́ннай імгне́ннае |
імгне́ннага |
імгне́нных |
Д. |
імгне́ннаму |
імгне́ннай |
імгне́ннаму |
імгне́нным |
В. |
імгне́нны (неадуш.) імгне́ннага (адуш.) |
імгне́нную |
імгне́ннае |
імгне́нныя (неадуш.) імгне́нных (адуш.) |
Т. |
імгне́нным |
імгне́ннай імгне́ннаю |
імгне́нным |
імгне́ннымі |
М. |
імгне́нным |
імгне́ннай |
імгне́нным |
імгне́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.