шчупако́ў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчупако́ў |
шчупако́ва |
шчупако́ва |
шчупако́вы |
| Р. |
шчупако́вага |
шчупако́вай шчупако́вае |
шчупако́вага |
шчупако́вых |
| Д. |
шчупако́ваму |
шчупако́вай |
шчупако́ваму |
шчупако́вым |
| В. |
шчупако́ў (неадуш.) шчупако́вага (адуш.) |
шчупако́ву шчупако́вую |
шчупако́ва шчупако́вае |
шчупако́вы (неадуш.) шчупако́вых (адуш.) |
| Т. |
шчупако́вым |
шчупако́вай шчупако́ваю |
шчупако́вым |
шчупако́вымі |
| М. |
шчупако́вым |
шчупако́вай |
шчупако́вым |
шчупако́вых |
Іншыя варыянты:
шчупако́вы.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчу́пальца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шчу́пальца |
шчу́пальцы |
| Р. |
шчу́пальца |
шчу́пальцаў |
| Д. |
шчу́пальцу |
шчу́пальцам |
| В. |
шчу́пальца |
шчу́пальцы |
| Т. |
шчу́пальцам |
шчу́пальцамі |
| М. |
шчу́пальцы |
шчу́пальцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчу́пальцавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчу́пальцавы |
шчу́пальцавая |
шчу́пальцавае |
шчу́пальцавыя |
| Р. |
шчу́пальцавага |
шчу́пальцавай шчу́пальцавае |
шчу́пальцавага |
шчу́пальцавых |
| Д. |
шчу́пальцаваму |
шчу́пальцавай |
шчу́пальцаваму |
шчу́пальцавым |
| В. |
шчу́пальцавы (неадуш.) шчу́пальцавага (адуш.) |
шчу́пальцавую |
шчу́пальцавае |
шчу́пальцавыя (неадуш.) шчу́пальцавых (адуш.) |
| Т. |
шчу́пальцавым |
шчу́пальцавай шчу́пальцаваю |
шчу́пальцавым |
шчу́пальцавымі |
| М. |
шчу́пальцавым |
шчу́пальцавай |
шчу́пальцавым |
шчу́пальцавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
шчу́панне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шчу́панне |
| Р. |
шчу́пання |
| Д. |
шчу́панню |
| В. |
шчу́панне |
| Т. |
шчу́паннем |
| М. |
шчу́панні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчу́паць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шчу́паю |
шчу́паем |
| 2-я ас. |
шчу́паеш |
шчу́паеце |
| 3-я ас. |
шчу́пае |
шчу́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
шчу́паў |
шчу́палі |
| ж. |
шчу́пала |
| н. |
шчу́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шчу́пай |
шчу́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шчу́паючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчупачо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шчупачо́к |
шчупачкі́ |
| Р. |
шчупачка́ |
шчупачко́ў |
| Д. |
шчупачку́ |
шчупачка́м |
| В. |
шчупачка́ |
шчупачко́ў |
| Т. |
шчупачко́м |
шчупачка́мі |
| М. |
шчупачку́ |
шчупачка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчупачы́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шчупачы́на |
шчупачы́ны |
| Р. |
шчупачы́ны |
шчупачы́наў |
| Д. |
шчупачы́ну |
шчупачы́нам |
| В. |
шчупачы́ну |
шчупачы́наў |
| Т. |
шчупачы́нам |
шчупачы́намі |
| М. |
шчупачы́не |
шчупачы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчупачы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчупачы́ны |
шчупачы́ная |
шчупачы́нае |
шчупачы́ныя |
| Р. |
шчупачы́нага |
шчупачы́най шчупачы́нае |
шчупачы́нага |
шчупачы́ных |
| Д. |
шчупачы́наму |
шчупачы́най |
шчупачы́наму |
шчупачы́ным |
| В. |
шчупачы́ны (неадуш.) шчупачы́нага (адуш.) |
шчупачы́ную |
шчупачы́нае |
шчупачы́ныя (неадуш.) шчупачы́ных (адуш.) |
| Т. |
шчупачы́ным |
шчупачы́най шчупачы́наю |
шчупачы́ным |
шчупачы́нымі |
| М. |
шчупачы́ным |
шчупачы́най |
шчупачы́ным |
шчупачы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчупачы́шча
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шчупачы́шча |
шчупачы́шчы |
| Р. |
шчупачы́шча |
шчупачы́шчаў |
| Д. |
шчупачы́шчу |
шчупачы́шчам |
| В. |
шчупачы́шча |
шчупачы́шчаў |
| Т. |
шчупачы́шчам |
шчупачы́шчамі |
| М. |
шчупачы́шчы |
шчупачы́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчупе́ніць
‘зандзіраваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шчупе́ню |
шчупе́нім |
| 2-я ас. |
шчупе́ніш |
шчупе́ніце |
| 3-я ас. |
шчупе́ніць |
шчупе́няць |
| Прошлы час |
| м. |
шчупе́ніў |
шчупе́нілі |
| ж. |
шчупе́ніла |
| н. |
шчупе́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шчупе́нь |
шчупе́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шчупе́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.