шчупе́ніць

‘зандзіраваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шчупе́ню шчупе́нім
2-я ас. шчупе́ніш шчупе́ніце
3-я ас. шчупе́ніць шчупе́няць
Прошлы час
м. шчупе́ніў шчупе́нілі
ж. шчупе́ніла
н. шчупе́ніла
Загадны лад
2-я ас. шчупе́нь шчупе́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчупе́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)