цурба́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цурба́лка | цурба́лкі | |
| цурба́лкі | цурба́лак | |
| цурба́лцы | цурба́лкам | |
| цурба́лку | цурба́лкі | |
| цурба́лкай цурба́лкаю |
цурба́лкамі | |
| цурба́лцы | цурба́лках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніцурба́н
‘някемлівы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цурба́н | цурбаны́ | |
| цурбана́ | цурбано́ў | |
| цурбану́ | цурбана́м | |
| цурбана́ | цурбано́ў | |
| цурбано́м | цурбана́мі | |
| цурбане́ | цурбана́х |
Крыніцы:
цурба́н
‘абрубак дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цурба́н | цурбаны́ | |
| цурбана́ | цурбано́ў | |
| цурбану́ | цурбана́м | |
| цурба́н | цурбаны́ | |
| цурбано́м | цурбана́мі | |
| цурбане́ | цурбана́х |
Крыніцы:
цурбачо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цурбачо́к | цурбачкі́ | |
| цурбачка́ | цурбачко́ў | |
| цурбачку́ | цурбачка́м | |
| цурбачо́к | цурбачкі́ | |
| цурбачко́м | цурбачка́мі | |
| цурбачку́ | цурбачка́х |
Крыніцы:
цурбо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цурбо́ленне | |
| цурбо́лення | |
| цурбо́ленню | |
| цурбо́ленне | |
| цурбо́леннем | |
| цурбо́ленні |
Крыніцы:
цурбо́ліць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цурбо́лю | цурбо́лім | |
| цурбо́ліш | цурбо́ліце | |
| цурбо́ліць | цурбо́ляць | |
| Прошлы час | ||
| цурбо́ліў | цурбо́лілі | |
| цурбо́ліла | ||
| цурбо́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| цурбо́ль | цурбо́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цурбо́лячы | ||
Крыніцы:
цурбо́ніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цурбо́ніцца | цурбо́няцца | |
| Прошлы час | ||
| цурбо́ніўся | цурбо́ніліся | |
| цурбо́нілася | ||
| цурбо́нілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цурбо́нячыся | ||
Крыніцы:
цурбо́ніць
‘ліць што-небудзь (ваду)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цурбо́ню | цурбо́нім | |
| цурбо́ніш | цурбо́ніце | |
| цурбо́ніць | цурбо́няць | |
| Прошлы час | ||
| цурбо́ніў | цурбо́нілі | |
| цурбо́ніла | ||
| цурбо́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| цурбо́нь | цурбо́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цурбо́нячы | ||
Крыніцы:
цурбы́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цурбы́лле | |
| цурбы́лля | |
| цурбы́ллю | |
| цурбы́лле | |
| цурбы́ллем | |
| цурбы́ллі |
Крыніцы:
цур’ё́м
прыслоўе
| цур’ё́м | - | - |
Крыніцы: