церабі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
церабі́льны |
церабі́льная |
церабі́льнае |
церабі́льныя |
Р. |
церабі́льнага |
церабі́льнай церабі́льнае |
церабі́льнага |
церабі́льных |
Д. |
церабі́льнаму |
церабі́льнай |
церабі́льнаму |
церабі́льным |
В. |
церабі́льны (неадуш.) церабі́льнага (адуш.) |
церабі́льную |
церабі́льнае |
церабі́льныя (неадуш.) церабі́льных (адуш.) |
Т. |
церабі́льным |
церабі́льнай церабі́льнаю |
церабі́льным |
церабі́льнымі |
М. |
церабі́льным |
церабі́льнай |
церабі́льным |
церабі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церабі́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
церабі́льшчык |
церабі́льшчыкі |
Р. |
церабі́льшчыка |
церабі́льшчыкаў |
Д. |
церабі́льшчыку |
церабі́льшчыкам |
В. |
церабі́льшчыка |
церабі́льшчыкаў |
Т. |
церабі́льшчыкам |
церабі́льшчыкамі |
М. |
церабі́льшчыку |
церабі́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церабі́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
церабі́льшчыца |
церабі́льшчыцы |
Р. |
церабі́льшчыцы |
церабі́льшчыц |
Д. |
церабі́льшчыцы |
церабі́льшчыцам |
В. |
церабі́льшчыцу |
церабі́льшчыц |
Т. |
церабі́льшчыцай церабі́льшчыцаю |
церабі́льшчыцамі |
М. |
церабі́льшчыцы |
церабі́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церабі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цераблю́ся |
цярэ́бімся |
2-я ас. |
цярэ́бішся |
цярэ́біцеся |
3-я ас. |
цярэ́біцца |
цярэ́бяцца |
Прошлы час |
м. |
церабі́ўся |
церабі́ліся |
ж. |
церабі́лася |
н. |
церабі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
церабі́ся |
церабі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цярэ́бячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церабі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цераблю́ |
цярэ́бім |
2-я ас. |
цярэ́біш |
цярэ́біце |
3-я ас. |
цярэ́біць |
цярэ́бяць |
Прошлы час |
м. |
церабі́ў |
церабі́лі |
ж. |
церабі́ла |
н. |
церабі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
церабі́ |
церабі́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цярэ́бячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Церабі́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Церабі́шча |
Р. |
Церабі́шча |
Д. |
Церабі́шчу |
В. |
Церабі́шча |
Т. |
Церабі́шчам |
М. |
Церабі́шчы |
церабле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
церабле́нне |
Р. |
церабле́ння |
Д. |
церабле́нню |
В. |
церабле́нне |
Т. |
церабле́ннем |
М. |
церабле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цераблі́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Цераблі́чы |
Р. |
Цераблі́ч Цераблі́чаў |
Д. |
Цераблі́чам |
В. |
Цераблі́чы |
Т. |
Цераблі́чамі |
М. |
Цераблі́чах |
церабну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
церабну́ |
церабнё́м |
2-я ас. |
церабне́ш |
церабняце́ |
3-я ас. |
церабне́ |
церабну́ць |
Прошлы час |
м. |
церабну́ў |
церабну́лі |
ж. |
церабну́ла |
н. |
церабну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
церабні́ |
церабні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
церабну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Церабо́стынь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Церабо́стынь |
Р. |
Церабо́стыні |
Д. |
Церабо́стыні |
В. |
Церабо́стынь |
Т. |
Церабо́стынню |
М. |
Церабо́стыні |