Verbum

анлайнавы слоўнік

фідэікамі́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

фідэі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фідэі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

фідэісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
фідэісты́чна	-	-

фідэісты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фідэісты́чны	фідэісты́чная	фідэісты́чнае	фідэісты́чныя
Р.	фідэісты́чнага	фідэісты́чнай фідэісты́чнае	фідэісты́чнага	фідэісты́чных
Д.	фідэісты́чнаму	фідэісты́чнай	фідэісты́чнаму	фідэісты́чным
В.	фідэісты́чны (неадуш.) фідэісты́чнага (адуш.)	фідэісты́чную	фідэісты́чнае	фідэісты́чныя (неадуш.) фідэісты́чных (адуш.)
Т.	фідэісты́чным	фідэісты́чнай фідэісты́чнаю	фідэісты́чным	фідэісты́чнымі
М.	фідэісты́чным	фідэісты́чнай	фідэісты́чным	фідэісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фідэі́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	фідэі́сцкі	фідэі́сцкая	фідэі́сцкае	фідэі́сцкія
Р.	фідэі́сцкага	фідэі́сцкай фідэі́сцкае	фідэі́сцкага	фідэі́сцкіх
Д.	фідэі́сцкаму	фідэі́сцкай	фідэі́сцкаму	фідэі́сцкім
В.	фідэі́сцкі (неадуш.) фідэі́сцкага (адуш.)	фідэі́сцкую	фідэі́сцкае	фідэі́сцкія (неадуш.) фідэі́сцкіх (адуш.)
Т.	фідэі́сцкім	фідэі́сцкай фідэі́сцкаю	фідэі́сцкім	фідэі́сцкімі
М.	фідэі́сцкім	фідэі́сцкай	фідэі́сцкім	фідэі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Фідэ́ль

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне