фідэісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фідэісты́чны фідэісты́чная фідэісты́чнае фідэісты́чныя
Р. фідэісты́чнага фідэісты́чнай
фідэісты́чнае		 фідэісты́чнага фідэісты́чных
Д. фідэісты́чнаму фідэісты́чнай фідэісты́чнаму фідэісты́чным
В. фідэісты́чны (неадуш.)
фідэісты́чнага (адуш.)		 фідэісты́чную фідэісты́чнае фідэісты́чныя (неадуш.)
фідэісты́чных (адуш.)
Т. фідэісты́чным фідэісты́чнай
фідэісты́чнаю		 фідэісты́чным фідэісты́чнымі
М. фідэісты́чным фідэісты́чнай фідэісты́чным фідэісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)