ужа́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ужа́ты |
ужа́тая |
ужа́тае |
ужа́тыя |
| Р. |
ужа́тага |
ужа́тай ужа́тае |
ужа́тага |
ужа́тых |
| Д. |
ужа́таму |
ужа́тай |
ужа́таму |
ужа́тым |
| В. |
ужа́ты (неадуш.) ужа́тага (адуш.) |
ужа́тую |
ужа́тае |
ужа́тыя (неадуш.) ужа́тых (адуш.) |
| Т. |
ужа́тым |
ужа́тай ужа́таю |
ужа́тым |
ужа́тымі |
| М. |
ужа́тым |
ужа́тай |
ужа́тым |
ужа́тых |
Кароткая форма: ужа́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ужа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужну́ |
ужнё́м |
| 2-я ас. |
ужне́ш |
ужняце́ |
| 3-я ас. |
ужне́ |
ужну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ужа́ў |
ужа́лі |
| ж. |
ужа́ла |
| н. |
ужа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужні́ |
ужні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ужля́ціна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ужля́ціна |
| Р. |
Ужля́ціна |
| Д. |
Ужля́ціну |
| В. |
Ужля́ціна |
| Т. |
Ужля́цінам |
| М. |
Ужля́ціне |
ужо́
часціца
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ужо́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ужо́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ужо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ужо́ва |
| Р. |
Ужо́ва |
| Д. |
Ужо́ву |
| В. |
Ужо́ва |
| Т. |
Ужо́вам |
| М. |
Ужо́ве |
ужо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужо́н |
| Р. |
ужо́ну |
| Д. |
ужо́ну |
| В. |
ужо́н |
| Т. |
ужо́нам |
| М. |
ужо́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыва́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужыва́льнасць |
| Р. |
ужыва́льнасці |
| Д. |
ужыва́льнасці |
| В. |
ужыва́льнасць |
| Т. |
ужыва́льнасцю |
| М. |
ужыва́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ужыва́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ужыва́льнік |
ужыва́льнікі |
| Р. |
ужыва́льніка |
ужыва́льнікаў |
| Д. |
ужыва́льніку |
ужыва́льнікам |
| В. |
ужыва́льніка |
ужыва́льнікаў |
| Т. |
ужыва́льнікам |
ужыва́льнікамі |
| М. |
ужыва́льніку |
ужыва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.