Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ужа́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ужа́ты ужа́тая ужа́тае ужа́тыя
Р. ужа́тага ужа́тай
ужа́тае
ужа́тага ужа́тых
Д. ужа́таму ужа́тай ужа́таму ужа́тым
В. ужа́ты (неадуш.)
ужа́тага (адуш.)
ужа́тую ужа́тае ужа́тыя (неадуш.)
ужа́тых (адуш.)
Т. ужа́тым ужа́тай
ужа́таю
ужа́тым ужа́тымі
М. ужа́тым ужа́тай ужа́тым ужа́тых

Кароткая форма: ужа́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ужа́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужну́ ужнё́м
2-я ас. ужне́ш ужняце́
3-я ас. ужне́ ужну́ць
Прошлы час
м. ужа́ў ужа́лі
ж. ужа́ла
н. ужа́ла
Загадны лад
2-я ас. ужні́ ужні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

у́жгарадскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. у́жгарадскі у́жгарадская у́жгарадскае у́жгарадскія
Р. у́жгарадскага у́жгарадскай
у́жгарадскае
у́жгарадскага у́жгарадскіх
Д. у́жгарадскаму у́жгарадскай у́жгарадскаму у́жгарадскім
В. у́жгарадскі (неадуш.)
у́жгарадскага (адуш.)
у́жгарадскую у́жгарадскае у́жгарадскія (неадуш.)
у́жгарадскіх (адуш.)
Т. у́жгарадскім у́жгарадскай
у́жгарадскаю
у́жгарадскім у́жгарадскімі
М. у́жгарадскім у́жгарадскай у́жгарадскім у́жгарадскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ужля́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ужля́ціна
Р. Ужля́ціна
Д. Ужля́ціну
В. Ужля́ціна
Т. Ужля́цінам
М. Ужля́ціне

ужо́

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ужо́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ужо́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ужо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ужо́ва
Р. Ужо́ва
Д. Ужо́ву
В. Ужо́ва
Т. Ужо́вам
М. Ужо́ве

ужо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ужо́н
Р. ужо́ну
Д. ужо́ну
В. ужо́н
Т. ужо́нам
М. ужо́не

Крыніцы: piskunou2012.

ужыва́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ужыва́льнасць
Р. ужыва́льнасці
Д. ужыва́льнасці
В. ужыва́льнасць
Т. ужыва́льнасцю
М. ужыва́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ужыва́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ужыва́льнік ужыва́льнікі
Р. ужыва́льніка ужыва́льнікаў
Д. ужыва́льніку ужыва́льнікам
В. ужыва́льніка ужыва́льнікаў
Т. ужыва́льнікам ужыва́льнікамі
М. ужыва́льніку ужыва́льніках

Крыніцы: piskunou2012.