Verbum

анлайнавы слоўнік

Таўкачо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

таўкачо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	таўкачо́ўскі	таўкачо́ўская	таўкачо́ўскае	таўкачо́ўскія
Р.	таўкачо́ўскага	таўкачо́ўскай таўкачо́ўскае	таўкачо́ўскага	таўкачо́ўскіх
Д.	таўкачо́ўскаму	таўкачо́ўскай	таўкачо́ўскаму	таўкачо́ўскім
В.	таўкачо́ўскі (неадуш.) таўкачо́ўскага (адуш.)	таўкачо́ўскую	таўкачо́ўскае	таўкачо́ўскія (неадуш.) таўкачо́ўскіх (адуш.)
Т.	таўкачо́ўскім	таўкачо́ўскай таўкачо́ўскаю	таўкачо́ўскім	таўкачо́ўскімі
М.	таўкачо́ўскім	таўкачо́ўскай	таўкачо́ўскім	таўкачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Таўкачо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Таўкачо́ўшчына
Р.	Таўкачо́ўшчыны
Д.	Таўкачо́ўшчыне
В.	Таўкачо́ўшчыну
Т.	Таўкачо́ўшчынай Таўкачо́ўшчынаю
М.	Таўкачо́ўшчыне

Таўкачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

таўка́чык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

таўка́чыкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Таўкачэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Таўкі́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Таўкіні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

таўку́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.