тага́ніць
‘моцна цягаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тага́ню |
тага́нім |
2-я ас. |
тага́ніш |
тага́ніце |
3-я ас. |
тага́ніць |
тага́няць |
Прошлы час |
м. |
тага́ніў |
тага́нілі |
ж. |
тага́ніла |
н. |
тага́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тага́нь |
тага́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тага́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тага́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тага́нны |
тага́нная |
тага́ннае |
тага́нныя |
Р. |
тага́ннага |
тага́ннай тага́ннае |
тага́ннага |
тага́нных |
Д. |
тага́ннаму |
тага́ннай |
тага́ннаму |
тага́нным |
В. |
тага́нны (неадуш.) тага́ннага (адуш.) |
тага́нную |
тага́ннае |
тага́нныя (неадуш.) тага́нных (адуш.) |
Т. |
тага́нным |
тага́ннай тага́ннаю |
тага́нным |
тага́ннымі |
М. |
тага́нным |
тага́ннай |
тага́нным |
тага́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тагано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тагано́к |
таганкі́ |
Р. |
таганка́ |
таганко́ў |
Д. |
таганку́ |
таганка́м |
В. |
тагано́к |
таганкі́ |
Т. |
таганко́м |
таганка́мі |
М. |
таганку́ |
таганка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Таганро́г
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Таганро́г |
Р. |
Таганро́га |
Д. |
Таганро́гу |
В. |
Таганро́г |
Т. |
Таганро́гам |
М. |
Таганро́гу |
таганы́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
таганы́ |
Р. |
тагано́ў |
Д. |
тагана́м |
В. |
таганы́ |
Т. |
тагана́мі |
М. |
тагана́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тагасве́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тагасве́т |
Р. |
тагасве́ту |
Д. |
тагасве́ту |
В. |
тагасве́т |
Т. |
тагасве́там |
М. |
тагасве́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
тагасве́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тагасве́тнасць |
Р. |
тагасве́тнасці |
Д. |
тагасве́тнасці |
В. |
тагасве́тнасць |
Т. |
тагасве́тнасцю |
М. |
тагасве́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тагасве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тагасве́тны |
тагасве́тная |
тагасве́тнае |
тагасве́тныя |
Р. |
тагасве́тнага |
тагасве́тнай тагасве́тнае |
тагасве́тнага |
тагасве́тных |
Д. |
тагасве́тнаму |
тагасве́тнай |
тагасве́тнаму |
тагасве́тным |
В. |
тагасве́тны (неадуш.) тагасве́тнага (адуш.) |
тагасве́тную |
тагасве́тнае |
тагасве́тныя (неадуш.) тагасве́тных (адуш.) |
Т. |
тагасве́тным |
тагасве́тнай тагасве́тнаю |
тагасве́тным |
тагасве́тнымі |
М. |
тагасве́тным |
тагасве́тнай |
тагасве́тным |
тагасве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тагасве́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тагасве́цце |
Р. |
тагасве́цця |
Д. |
тагасве́ццю |
В. |
тагасве́цце |
Т. |
тагасве́ццем |
М. |
тагасве́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.