Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сцяблі́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сцяблі́стасць
Р. сцяблі́стасці
Д. сцяблі́стасці
В. сцяблі́стасць
Т. сцяблі́стасцю
М. сцяблі́стасці

Крыніцы: tsblm1996.

сцяблі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцяблі́сты сцяблі́стая сцяблі́стае сцяблі́стыя
Р. сцяблі́стага сцяблі́стай
сцяблі́стае
сцяблі́стага сцяблі́стых
Д. сцяблі́стаму сцяблі́стай сцяблі́стаму сцяблі́стым
В. сцяблі́сты (неадуш.)
сцяблі́стага (адуш.)
сцяблі́стую сцяблі́стае сцяблі́стыя (неадуш.)
сцяблі́стых (адуш.)
Т. сцяблі́стым сцяблі́стай
сцяблі́стаю
сцяблі́стым сцяблі́стымі
М. сцяблі́стым сцяблі́стай сцяблі́стым сцяблі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцябло́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцябло́ сцёблы
сцяблы́
Р. сцябла́ сцёблаў
Д. сцяблу́ сцёблам
В. сцябло́ сцёблы
сцяблы́
Т. сцябло́м сцёбламі
М. сцябле́ сцёблах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцябло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцябло́вы сцябло́вая сцябло́вае сцябло́выя
Р. сцябло́вага сцябло́вай
сцябло́вае
сцябло́вага сцябло́вых
Д. сцябло́ваму сцябло́вай сцябло́ваму сцябло́вым
В. сцябло́вы (неадуш.)
сцябло́вага (адуш.)
сцябло́вую сцябло́вае сцябло́выя (неадуш.)
сцябло́вых (адуш.)
Т. сцябло́вым сцябло́вай
сцябло́ваю
сцябло́вым сцябло́вымі
М. сцябло́вым сцябло́вай сцябло́вым сцябло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцябло́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сцябло́ўе
Р. сцябло́ўя
Д. сцябло́ўю
В. сцябло́ўе
Т. сцябло́ўем
М. сцябло́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

Сцябро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сцябро́ва
Р. Сцябро́ва
Д. Сцябро́ву
В. Сцябро́ва
Т. Сцябро́вам
М. Сцябро́ве

сця́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сця́г сцягі́
Р. сця́га сцяго́ў
Д. сця́гу сцяга́м
В. сця́г сцягі́
Т. сця́гам сцяга́мі
М. сця́гу сцяга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сця́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сця́г
Р. Сця́га
Д. Сця́гу
В. Сця́г
Т. Сця́гам
М. Сця́гу

сця́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сця́гавы сця́гавая сця́гавае сця́гавыя
Р. сця́гавага сця́гавай
сця́гавае
сця́гавага сця́гавых
Д. сця́гаваму сця́гавай сця́гаваму сця́гавым
В. сця́гавы (неадуш.)
сця́гавага (адуш.)
сця́гавую сця́гавае сця́гавыя (неадуш.)
сця́гавых (адуш.)
Т. сця́гавым сця́гавай
сця́гаваю
сця́гавым сця́гавымі
М. сця́гавым сця́гавай сця́гавым сця́гавых

Крыніцы: piskunou2012.

сцягано́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцягано́сец сцягано́сцы
Р. сцягано́сца сцягано́сцаў
Д. сцягано́сцу сцягано́сцам
В. сцягано́сца сцягано́сцаў
Т. сцягано́сцам сцягано́сцамі
М. сцягано́сцу сцягано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.