сцябло́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сцябло́ | сцёблы сцяблы́ |
|
| сцябла́ | сцёблаў | |
| сцяблу́ | сцёблам | |
| сцябло́ | сцёблы сцяблы́ |
|
| сцябло́м | сцёбламі | |
| сцябле́ | сцёблах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)