сцябло́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сцябло́ | сцёблы сцяблы́ |
|
сцябла́ | сцёблаў | |
сцяблу́ | сцёблам | |
сцябло́ | сцёблы сцяблы́ |
|
сцябло́м | сцёбламі | |
сцябле́ | сцёблах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)