сцвярджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцвярджа́ю |
сцвярджа́ем |
2-я ас. |
сцвярджа́еш |
сцвярджа́еце |
3-я ас. |
сцвярджа́е |
сцвярджа́юць |
Прошлы час |
м. |
сцвярджа́ў |
сцвярджа́лі |
ж. |
сцвярджа́ла |
н. |
сцвярджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцвярджа́й |
сцвярджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сцвярджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцвярджэ́нне |
сцвярджэ́нні |
Р. |
сцвярджэ́ння |
сцвярджэ́нняў |
Д. |
сцвярджэ́нню |
сцвярджэ́нням |
В. |
сцвярджэ́нне |
сцвярджэ́нні |
Т. |
сцвярджэ́ннем |
сцвярджэ́ннямі |
М. |
сцвярджэ́нні |
сцвярджэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярдзе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцвярдзе́лы |
сцвярдзе́лая |
сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лыя |
Р. |
сцвярдзе́лага |
сцвярдзе́лай сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лага |
сцвярдзе́лых |
Д. |
сцвярдзе́ламу |
сцвярдзе́лай |
сцвярдзе́ламу |
сцвярдзе́лым |
В. |
сцвярдзе́лы (неадуш.) сцвярдзе́лага (адуш.) |
сцвярдзе́лую |
сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лыя (неадуш.) сцвярдзе́лых (адуш.) |
Т. |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лай сцвярдзе́лаю |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лымі |
М. |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лай |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярдзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцвярдзе́е |
сцвярдзе́юць |
Прошлы час |
м. |
сцвярдзе́ў |
сцвярдзе́лі |
ж. |
сцвярдзе́ла |
н. |
сцвярдзе́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцвярдзе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.