Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

своечасо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. своечасо́васць
Р. своечасо́васці
Д. своечасо́васці
В. своечасо́васць
Т. своечасо́васцю
М. своечасо́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своечасо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. своечасо́вы своечасо́вая своечасо́вае своечасо́выя
Р. своечасо́вага своечасо́вай
своечасо́вае
своечасо́вага своечасо́вых
Д. своечасо́ваму своечасо́вай своечасо́ваму своечасо́вым
В. своечасо́вы (неадуш.)
своечасо́вага (адуш.)
своечасо́вую своечасо́вае своечасо́выя (неадуш.)
своечасо́вых (адуш.)
Т. своечасо́вым своечасо́вай
своечасо́ваю
своечасо́вым своечасо́вымі
М. своечасо́вым своечасо́вай своечасо́вым своечасо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сво́іцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сво́юся сво́імся
2-я ас. сво́ішся сво́іцеся
3-я ас. сво́іцца сво́яцца
Прошлы час
м. сво́іўся сво́іліся
ж. сво́ілася
н. сво́ілася
Загадны лад
2-я ас. сво́йся сво́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сво́ячыся

Крыніцы: piskunou2012.

сво́іць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сво́ю сво́ім
2-я ас. сво́іш сво́іце
3-я ас. сво́іць сво́яць
Прошлы час
м. сво́іў сво́ілі
ж. сво́іла
н. сво́іла
Загадны лад
2-я ас. сво́й сво́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сво́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

сво́й

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сво́й свая́ сваё свае́
Р. свайго́ сваёй свайго́ сваі́х
Д. свайму́ сваёй свайму́ сваі́м
В. свайго́ (адуш.)
сво́й (неадуш.)
сваю́ сваё сваі́х
свае́
Т. сваі́м сваёй
сваёю
сваі́м сваі́мі
М. сваі́м сваёй сваі́м сваі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сво́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сво́йлівы сво́йлівая сво́йлівае сво́йлівыя
Р. сво́йлівага сво́йлівай
сво́йлівае
сво́йлівага сво́йлівых
Д. сво́йліваму сво́йлівай сво́йліваму сво́йлівым
В. сво́йлівы (неадуш.)
сво́йлівага (адуш.)
сво́йлівую сво́йлівае сво́йлівыя (неадуш.)
сво́йлівых (адуш.)
Т. сво́йлівым сво́йлівай
сво́йліваю
сво́йлівым сво́йлівымі
М. сво́йлівым сво́йлівай сво́йлівым сво́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

сво́йска

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сво́йска - -

сво́йскасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сво́йскасць
Р. сво́йскасці
Д. сво́йскасці
В. сво́йскасць
Т. сво́йскасцю
М. сво́йскасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сво́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сво́йскі сво́йская сво́йскае сво́йскія
Р. сво́йскага сво́йскай
сво́йскае
сво́йскага сво́йскіх
Д. сво́йскаму сво́йскай сво́йскаму сво́йскім
В. сво́йскі (неадуш.)
сво́йскага (адуш.)
сво́йскую сво́йскае сво́йскія (неадуш.)
сво́йскіх (адуш.)
Т. сво́йскім сво́йскай
сво́йскаю
сво́йскім сво́йскімі
М. сво́йскім сво́йскай сво́йскім сво́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сво́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сво́йства
Р. сво́йства
Д. сво́йству
В. сво́йства
Т. сво́йствам
М. сво́йстве

Крыніцы: piskunou2012.