ратава́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ратава́нніца |
ратава́нніцы |
| Р. |
ратава́нніцы |
ратава́нніц |
| Д. |
ратава́нніцы |
ратава́нніцам |
| В. |
ратава́нніцу |
ратава́нніц |
| Т. |
ратава́нніцай ратава́нніцаю |
ратава́нніцамі |
| М. |
ратава́нніцы |
ратава́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ратава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ратава́ны |
ратава́ная |
ратава́нае |
ратава́ныя |
| Р. |
ратава́нага |
ратава́най ратава́нае |
ратава́нага |
ратава́ных |
| Д. |
ратава́наму |
ратава́най |
ратава́наму |
ратава́ным |
| В. |
ратава́ны (неадуш.) ратава́нага (адуш.) |
ратава́ную |
ратава́нае |
ратава́ныя (неадуш.) ратава́ных (адуш.) |
| Т. |
ратава́ным |
ратава́най ратава́наю |
ратава́ным |
ратава́нымі |
| М. |
ратава́ным |
ратава́най |
ратава́ным |
ратава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ратава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рату́юся |
рату́емся |
| 2-я ас. |
рату́ешся |
рату́ецеся |
| 3-я ас. |
рату́ецца |
рату́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ратава́ўся |
ратава́ліся |
| ж. |
ратава́лася |
| н. |
ратава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рату́йся |
рату́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рату́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рату́ю |
рату́ем |
| 2-я ас. |
рату́еш |
рату́еце |
| 3-я ас. |
рату́е |
рату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ратава́ў |
ратава́лі |
| ж. |
ратава́ла |
| н. |
ратава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рату́й |
рату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рату́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рата́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рата́й |
рата́і |
| Р. |
рата́я |
рата́яў |
| Д. |
рата́ю |
рата́ям |
| В. |
рата́я |
рата́яў |
| Т. |
рата́ем |
рата́ямі |
| М. |
рата́ю |
рата́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рата́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рата́йскі |
рата́йская |
рата́йскае |
рата́йскія |
| Р. |
рата́йскага |
рата́йскай рата́йскае |
рата́йскага |
рата́йскіх |
| Д. |
рата́йскаму |
рата́йскай |
рата́йскаму |
рата́йскім |
| В. |
рата́йскі (неадуш.) рата́йскага (адуш.) |
рата́йскую |
рата́йскае |
рата́йскія (неадуш.) рата́йскіх (адуш.) |
| Т. |
рата́йскім |
рата́йскай рата́йскаю |
рата́йскім |
рата́йскімі |
| М. |
рата́йскім |
рата́йскай |
рата́йскім |
рата́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Рата́йчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Рата́йчыцы |
| Р. |
Рата́йчыц Рата́йчыцаў |
| Д. |
Рата́йчыцам |
| В. |
Рата́йчыцы |
| Т. |
Рата́йчыцамі |
| М. |
Рата́йчыцах |
ратакса́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ратакса́н |
ратакса́ны |
| Р. |
ратакса́ну |
ратакса́наў |
| Д. |
ратакса́ну |
ратакса́нам |
| В. |
ратакса́н |
ратакса́ны |
| Т. |
ратакса́нам |
ратакса́намі |
| М. |
ратакса́не |
ратакса́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.