Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

ра́кавінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́кавінны ра́кавінная ра́кавіннае ра́кавінныя
Р. ра́кавіннага ра́кавіннай
ра́кавіннае		 ра́кавіннага ра́кавінных
Д. ра́кавіннаму ра́кавіннай ра́кавіннаму ра́кавінным
В. ра́кавінны (неадуш.)
ра́кавіннага (адуш.)		 ра́кавінную ра́кавіннае ра́кавінныя (неадуш.)
ра́кавінных (адуш.)
Т. ра́кавінным ра́кавіннай
ра́кавіннаю		 ра́кавінным ра́кавіннымі
М. ра́кавінным ра́кавіннай ра́кавінным ра́кавінных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́кавісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́кавісты ра́кавістая ра́кавістае ра́кавістыя
Р. ра́кавістага ра́кавістай
ра́кавістае		 ра́кавістага ра́кавістых
Д. ра́кавістаму ра́кавістай ра́кавістаму ра́кавістым
В. ра́кавісты (неадуш.)
ра́кавістага (адуш.)		 ра́кавістую ра́кавістае ра́кавістыя (неадуш.)
ра́кавістых (адуш.)
Т. ра́кавістым ра́кавістай
ра́кавістаю		 ра́кавістым ра́кавістымі
М. ра́кавістым ра́кавістай ра́кавістым ра́кавістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ра́кавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́кавіцкі ра́кавіцкая ра́кавіцкае ра́кавіцкія
Р. ра́кавіцкага ра́кавіцкай
ра́кавіцкае		 ра́кавіцкага ра́кавіцкіх
Д. ра́кавіцкаму ра́кавіцкай ра́кавіцкаму ра́кавіцкім
В. ра́кавіцкі (неадуш.)
ра́кавіцкага (адуш.)		 ра́кавіцкую ра́кавіцкае ра́кавіцкія (неадуш.)
ра́кавіцкіх (адуш.)
Т. ра́кавіцкім ра́кавіцкай
ра́кавіцкаю		 ра́кавіцкім ра́кавіцкімі
М. ра́кавіцкім ра́кавіцкай ра́кавіцкім ра́кавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ра́кавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ра́кавічы
Р. Ра́кавіч
Ра́кавічаў
Д. Ра́кавічам
В. Ра́кавічы
Т. Ра́кавічамі
М. Ра́кавічах

Ракаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ракаві́чы
Р. Ракаві́ч
Ракаві́чаў
Д. Ракаві́чам
В. Ракаві́чы
Т. Ракаві́чамі
М. Ракаві́чах

Ра́кавішчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ра́кавішчы
Р. Ра́кавішч
Ра́кавішчаў
Д. Ра́кавішчам
В. Ра́кавішчы
Т. Ра́кавішчамі
М. Ра́кавішчах

ра́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́кавы ра́кавая ра́кавае ра́кавыя
Р. ра́кавага ра́кавай
ра́кавае		 ра́кавага ра́кавых
Д. ра́каваму ра́кавай ра́каваму ра́кавым
В. ра́кавы (неадуш.)
ра́кавага (адуш.)		 ра́кавую ра́кавае ра́кавыя (неадуш.)
ра́кавых (адуш.)
Т. ра́кавым ра́кавай
ра́каваю		 ра́кавым ра́кавымі
М. ра́кавым ра́кавай ра́кавым ра́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

ракавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ракавы́ ракава́я ракаво́е ракавы́я
Р. ракаво́га ракаво́й
ракаво́е		 ракаво́га ракавы́х
Д. ракаво́му ракаво́й ракаво́му ракавы́м
В. ракавы́ (неадуш.) ракаву́ю ракаво́е ракавы́я (неадуш.)
Т. ракавы́м ракаво́й
ракаво́ю		 ракавы́м ракавы́мі
М. ракавы́м ракаво́й ракавы́м ракавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Ракавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Ракавы́я
Р. Ракавы́х
Д. Ракавы́м
В. Ракавы́я
Т. Ракавы́мі
М. Ракавы́х

рака́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рака́да
Р. рака́ды
Д. рака́дзе
В. рака́ду
Т. рака́дай
рака́даю
М. рака́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.