Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раве́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раве́снік раве́снікі
Р. раве́сніка раве́снікаў
Д. раве́сніку раве́снікам
В. раве́сніка раве́снікаў
Т. раве́снікам раве́снікамі
М. раве́сніку раве́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раве́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раве́сніца раве́сніцы
Р. раве́сніцы раве́сніц
Д. раве́сніцы раве́сніцам
В. раве́сніцу раве́сніц
Т. раве́сніцай
раве́сніцаю		 раве́сніцамі
М. раве́сніцы раве́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раве́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раве́сніцкі раве́сніцкая раве́сніцкае раве́сніцкія
Р. раве́сніцкага раве́сніцкай
раве́сніцкае		 раве́сніцкага раве́сніцкіх
Д. раве́сніцкаму раве́сніцкай раве́сніцкаму раве́сніцкім
В. раве́сніцкі (неадуш.)
раве́сніцкага (адуш.)		 раве́сніцкую раве́сніцкае раве́сніцкія (неадуш.)
раве́сніцкіх (адуш.)
Т. раве́сніцкім раве́сніцкай
раве́сніцкаю		 раве́сніцкім раве́сніцкімі
М. раве́сніцкім раве́сніцкай раве́сніцкім раве́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

раве́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раве́сніцтва
Р. раве́сніцтва
Д. раве́сніцтву
В. раве́сніцтва
Т. раве́сніцтвам
М. раве́сніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

равіё́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, нескланяльны

мн.
Н. равіё́лі
Р. равіё́лі
Д. равіё́лі
В. равіё́лі
Т. равіё́лі
М. равіё́лі

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Раві́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раві́ны
Р. Раві́н
Раві́наў
Д. Раві́нам
В. Раві́ны
Т. Раві́намі
М. Раві́нах

раво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раво́к раўкі́
Р. раўка́ раўко́ў
Д. раўку́ раўка́м
В. раво́к раўкі́
Т. раўко́м раўка́мі
М. раўку́ раўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Раво́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Раво́к
Р. Раўка́
Д. Раўку́
В. Раво́к
Т. Раўко́м
М. Раўку́

раво́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раво́чны раво́чная раво́чнае раво́чныя
Р. раво́чнага раво́чнай
раво́чнае		 раво́чнага раво́чных
Д. раво́чнаму раво́чнай раво́чнаму раво́чным
В. раво́чны раво́чную раво́чнае раво́чныя
Т. раво́чным раво́чнай
раво́чнаю		 раво́чным раво́чнымі
М. раво́чным раво́чнай раво́чным раво́чных

Крыніцы: tsblm1996.

раву́н

‘малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раву́н равуны́
Р. равуна́ равуно́ў
Д. равуну́ равуна́м
В. равуна́ равуно́ў
Т. равуно́м равуна́мі
М. равуне́ равуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.